Τα ρουπακόφυλλα (και ο Τσαπής)

Frontpage Εμφανίσεις: 62517

Γινόταν στο Αντρώνι ο γάμος  κάποιου παιδιού  του Μηνά του οποίου η γυναίκα, η Αικατερίνη ήταν αδελφή των Πριμπαίων από του Κούμανι.

Στο γάμο ήσαν καλεσμένοι και πήγαν οι Πριμπαίοι, ο Νίκος του Κουτσογιώργη, ο Δημήτρης του Μαζαράκα, ο αδελφός του ο Νιόνιος κι άλλοι.

Έγιναν τα στέφανα στην εκκλησία και κατόπιν οι συμπέθεροι πήγαν στο σπίτι της νύφης για να πάρουν τα προικιά. Εκεί σε μια παρέα ήσαν ολόγυρα αρκετοί Ανδρωναίοι μερικοί Κουμαναίοι κυρίως από τους Πριμπαίους.

Οι Πριμπαίοι είναι γεγονός ότι είναι μεγαλοκούφαροι και αρκετά ευτραφής κάτι που το παρατήρησε ο Τσιαπής ο Καλιγάρης, ένας από τους Αντρωναίους και τους λέει:

-Ρε σείς οι Κουμαναίοι, είστε ούλοι όφια (= θηρία), Μπόγρηδες, και τους έδειχνε έναν - έναν. Με τις κοιλιές σας, τα κόκκινα μάγουλα σας, τα πεζούλια σας. Και συνέχισε; 

Εμείς, οι κακόμοιροι οι Αντρωναίοι, σαν καψαλισμένες ρέγγες είμαστε! Μας έφαγε το ξινάρι εμάς στη Λακανάστα…

Σώπα Τσιαπή, του λέει μετά από λίγο ο Νίκος του Κουτσογιώργη. Μη βλέπεις τις κοιλιές μας… Γιομάτες ρουπακόφυλλα* είναι. Μπαφούσηδες είμαστε και εμείς, σαν τα παλιάλογα πόχουν τεχνοφέσι… Και συνέχισε:

Κανένας κι από μας δεν είναι καλά…

*Ρουπακόφυλλα : Φύλλα από Ρουπάκι – ρουπακιά έλεγαν τα νεαρά φυτά της βελανιδιάς που το φύλλωμα τους δεν έχει καμία θρεπτική αξία. Τα γίδια προπάντων τα έτρωγαν από ανάγκη και  μόνο για να ξεγελάσουν την πείνα τους και πάθαιναν τυμπανισμό.

Το παρόν προέρχεται από το βιβλίο: «Κουμανιώτικες Ανέκδοτες Ιστορίες» του Χαράλαμπου Σ. Παπαγιάννη

Προφανώς πρόκειται για τον γάμο του αείμνηστου Νίκου Πανούτσου γιό του Μηνά που παντρεύτηκε την Νία (Ευγενία) του Λάκη Κανελακόπουλου (Καλιγάρη). Ο δόλιος Νίκος μας άφησε νωρίς όταν τα παιδιά του ήταν ακόμη τσορομπίλια.

Φαίνεται από τους διαλόγους τα πειράγματα και το χιούμορ των ανθρώπων των δύο χωριών το πόσο «δεμένοι» ήταν οι Αντρωναίοι με τους Κουμαναίους.

Τώρα αλαργέψαμε και οι νέοι μας ούτε που γνωρίζονται. Αυτό οφείλεται λόγω της απόστασης και της ανεπάρκειας ιδίως των Αντρωναίων διοικούντων που δεν αξιώθηκαν να συντηρήσουν το δρόμο. Την τελευταία φορά που κατέβηκα ως το ποτάμι με αυτοκίνητο ήταν από το Κούμανι μέσω Λαγομάντρας.

Κ. Παπαντωνόπουλος

Εκτύπωση