Ο γάμος της Παναγιώτας (Τούλας) Ανάστου και του Βασίλη Παπαντώνη στο Αντρώνι στις 3.10.1987. Το τραπέζι έγινε στο κέντρο «Ροτόντα» στον Πύργο. Κουμπάρος ήταν ο Γιώργος Παπαδόπουλος 1946-2016 (του Λαήνη). Είχαμε δείξει κάποια στιγμιότυπα πριν 15 χρόνια αλλά θεωρούμε απαραίτητο να δείξουμε όλο το βίντεο λόγω της μεγάλης συμμετοχής συμπατριωτών που κατά την εκτίμησή μας ξεπερνά το 50% των ανθρώπων του χωριού μας. Τότε ο Βασίλης διένυε την δεύτερη θητεία του ως πρόεδρος του χωριού και η δημοφιλία του ήταν στο ζενίθ. Το βίντεο λόγω της μεγάλης διάρκειας ήταν χωρισμένο σε τρεις κασέτες VHS και έτσι το αφήσαμε ύστερα και από την μετατροπή του σε ψηφιακή μορφή. Στο πρώτο μέρος φαίνεται η προσέλευση του γαμπρού και των συμπεθέρων στο προαύλιο της εκκλησίας,, ακολουθεί η προσέλευση της νύφης με την συνοδεία πατινάδας από την ορχήστρα, το θρυλικό δίδυμο Λύσανδρος και Βασιλάκης Σίνος που εδώ ήταν η τελευταία τους δημόσια εμφάνιση εφόσον ύστερα από λίγο καιρό έφυγε ο Λύσανδρος. Ακόμη στο πρώτο μέρος είναι η τελετή του γάμου με τον παπά Κοσμά να πρωτοστατεί στο μυστήριο και ο χαιρετισμός που δείχνει σχεδόν όλα τα πρόσωπα που συμμετείχαν στην τελετή. Στην δεύτερη ενότητα δείχνει το τραπέζι με τους ανθρώπους που παρευρίσκονταν. Στο τρίτο μέρος δείχνει αποκλειστικά όλο το γλέντι. Το βίντεο για την εποχή του είναι άριστο και προέρχεται από επαγγελματία εικονολήπτη που δυστυχώς δεν έχουμε ακόμη το όνομά του.
Γράφει: Ο Κώστας Παπαντωνόπουλος
Πουλερικά ή κοτερά, στην ντοπιολαλιά μας, ονομάζουμε το σύνολο των οικόσιτων ορνιθοειδών. Τα ορνιθοειδή ο άνθρωπος από αρχαιοτάτων χρόνων τα εξημέρωσε και χρησιμοποίησε τα προϊόντα τους στην καθημερινότητά του.
Η διατήρηση και η εκτροφή των εξημερωμένων ορνιθοειδών, παρείχει στον άνθρωπο κρέας, αυγά, τα πολύτιμα πούπουλα για την γέμιση μαξιλαριών και στρωμάτων ενώ τα πούπουλα των φτερών για την κατασκευή ξεσκονιστηριών και παλαιότερα για πένα έγχορδων οργάνων, τα περιττώματα (κοτσιλιά) ως άριστο υλικό λίπανσης των φυτών και τέλος τα νύχια μερικών που επεξεργάζονται και χρησιμοποιούνται για καλλωπισμό.
Το παραδοσιακό οίκημα οικοσίτων πουλερικών λέγεται κοτέτσι (ορνιθώνας) το οποίο είναι μια μικρή ίσως και πρόχειρη κατασκευή ολίγων τετραγωνικών μέτρων, κυρίως πρόχειρο, χτισμένο με υλικά ή και σκέτο με ξύλα, καλάμια κ.λπ. Εντός ή εξωτερικά είχε μια ξύλινη σχάρα (κούρνια) υπερυψωμένη από το έδαφος, για ν’ ανεβαίνουν επάνω το βράδυ και να κουρνιάζουν (κοιμούνται). Η τοποθέτηση ή κατασκευή της σχάρας γίνεται για λόγους υγείας, να μην κοιμούνται κάτω στο δάπεδο, αλλά και επειδή οι κότες συνηθίζουν να κοτσιλίζουν κατά την νύκτα, από την σχάρα έπεφταν οι κοτσιλιές κάτω στο έδαφος.
Μέσα στο κοτέτσι είχαν κατασκευάσει φωλιές με γέμιση από άχερα ή ξερά χόρτα για να γεννούν οι κότες. Σε κάθε φωλιά άφηναν ένα αυγό το λεγόμενο φώλο. Αυτό γινόταν να το βλέπουν οι κότες, διότι αν δεν το έβλεπαν νόμιζαν ότι κάτι έχει μπει στην φωλιά τους και έτσι άλλαζαν τοποθεσία ή γεννούσαν έξω στην ύπαιθρο.
ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ: