Γράφει: ο Κώστας Παπαντωνόπουλος
Από αρχαιοτάτων χρόνων και διαχρονικά ο άνθρωπος πέραν από την ενδυμασία και την υπόδησή του, φέρει μαζί του ακόμη και άλλα αντικείμενα για την προφύλαξη του από το κρύο, τον αέρα, την βροχή, τον ήλιο, για την ασφάλειά του, τον καλλωπισμό του, την υγιεινή του κ.λ.π.
-Για να απασχολούνται χρησιμοποιούσαν και έφεραν μαζί τους κομπολόγια, ή κάποια αλυσίδα, ένα ειδικό ιμάντα, ή μια αρμαθιά κλειδιά, μεταξύ αυτών βλέπουμε και κομπολόγια που είχαν μόνο δύο μεγάλες χάντρες. Επίσης έχουμε συναντήσει πολλούς τσοπάνηδες να μην αποχωρίζονται την φλογέρα τους.
-Για τον στολισμό τους έφεραν ωρολόγια, τσέπης ή χειρός, κολιέδες, αλυσίδες στον λαιμό με διάφορα χρυσά, ασημένια ή αργυρά ομοιώματα σταυρού, άγκυρας, τιμόνι καραβιού, αρχικά ονόματος ή κύριο όνομα, φιδιού, κεφαλής ανθρώπου, νομίσματα, κεφαλές αγίων κ.λπ. ακόμη δακτυλίδια, βέρες, ξενόκουμπα (μανικετόκουμπα), μικρές καρφίτσες στο πέτο του σακακιού τους, μεταλλικές ταυτότητες του στρατού κρεμασμένες στον λαιμό ή στα κλειδιά τους, βραχιόλια, σκουλαρίκια, γραβάτες, παπιγιόν, γάντια, διάφορα καπέλα, σκούφους, σκούφιες, ντρίτσες, κασκόλ, φουλάρια, η ζώνη του παντελονιού, οι τιράντες, ακόμη και οι μασέλες (τεχνητές οδοντοστοιχίες) χρυσά ή ασημένια πρόσθετα δόντια που θα λέγαμε ότι, ήταν και αυτά συνοδευτικά εξαρτήματα.
-Για την υγιεινή τους έφεραν τσατσάρα (χτένα), ονυχοκόπτη, πάνινο μαντήλι (χερομάντηλο) ή και χαρτομάντηλα, για να σκουπίζουν την μύτη ή και τον ιδρώτα. Επίσης ένα μαντήλι διπλωμένο με επιμέλεια και καλλιτεχνία στο τσεπάκι του σακακιού τους. Ακόμη έχουμε εντοπίσει και μερικούς να φοράνε ένα μεταλλικό βραχιόλι στο χέρι τους για τους ρευματισμούς.
-Παλιότερα πολλοί άνδρες έφεραν λουλούδι ή το κρατούσαν επιδεικτικά στο χέρι ενδιάμεσα στα δάκτυλα ή στο στόμα, στο αυτί ή και στο πέτο. Αυτός που έφερε πάντα γαρύφαλλο του προσκολλούσαν το παρατσούκλι «Γαρυφαλλάκιας». Αυτοί με το κόκκινο γαρύφαλλο ήταν οι λεγόμενοι γυναικάδες διότι το κόκκινο είναι το χρώμα του έρωτα.
-Για την ασφάλειά τους, έφεραν μαχαίρια, σουγιάδες (σουγιάδες πολυεργαλεία), κοπίδια, πιστόλια τουφέκια, κ.ά.
-Για φωτιά έφεραν αναπτήρα, σπίρτα, πυριόβολο, τσακμάκι ενώ για το κάπνισμα είχαν την πίπα, ταμπακέρα, καπνοσακούλα, τσιγαρόχαρτο και πακέτο με τσιγάρα.
-Για την μετακίνηση με ασφάλεια έφεραν αγκλίτσα, μαγκούρα, ομπρέλα, ραβδί.
-Παλιότερα που οι μολυσματικές αρρώστιες θέριζαν τον κόσμο, ο καθένας είχε το δικό του κύπελο ή κεσεδάκι κρεμασμένο πάνω του για να πίνει και να τρώει χωρίς να κινδυνεύει να μολυνθεί από κάποιον άλλον.
-Στυλό, ή μολύβι, μπλοκάκι (σημειωματάριο- ημερολόγιο- τηλεφωνικός κατάλογος), γυαλιά, μπρελόκ με κλειδιά και αυτά τα συνόδευε κάποιο αντικείμενο, όπως διάφορες μεταλλικές ή πλαστικές κατασκευές διαφημιστικές πολιτικών κομμάτων εταιρειών, επιχειρήσεων κ.ά. Επίσης είχαμε εντοπίσει να έχουν στα κλειδιά τους και παλιές δεκάρες, πεντάρες, εικοσάρες και ασημένια νομίσματα των βασιλιάδων και το ασημένιο εικοσάδραχμο της Επταετίας.
-Ακόμη είδαμε να έχουν κρεμάσει στον λαιμό τους ή στα κλειδιά τους, νύχι από κόκορα, δόντι από αγριογούρουνο, αυτί από λαγό και ξύλινο μικροσκοπικό ανάγλυφο γυμνής γυναίκας.
-Στα σακάκια τους στην εσωτερική τσέπη προσάρμοζαν και μια παραμάνα, για ασφάλεια των εγγράφων και των χρημάτων τους. Παλιότερα τα χρήματα τα έβαζαν σε πουγκί ή τα τύλιγαν στο μαντήλι τους. Ενώ άλλοι είχαν φυλαχτάρια ή διάφορα αντικείμενα μέχρι και σκελίδα σκόρδου για το μάτι.
-Μαζί τους έφεραν πορτοφόλι με χρήματα χάρτινα και μεταλλικά, διάφορα έγγραφα ταυτότητα, δίπλωμα, άδεια, αποφυλακιστήριο, χαρτί εξορίας, άδεια μετακίνησης και εισόδου, πολύτεκνο, κάρτες αναπηρίας, θυμάτων πολέμου, κάρτα μετακίνησης μαθητών με μέσα μαζικής μεταφοράς κ.λπ. Επίσης μέσα έκρυβαν προφυλακτικά, ενώ άλλος είχε μια πολύ μικρή Καινή Διαθήκη. Εντοπίζουμε ακόμη και ακουστικά βαρηκοΐας ενώ κατά την δεκαετία 1990 είχαν και κάρτες τηλεφώνου. Τελευταία βλέπουμε τσαντάκια με τα απαραίτητα έγγραφα και σακίδια πλάτης. Επίσης κρεμούσαν στο πέτο κονκάρδες ή κάρτες (ταυτότητες) αναγνώρισης για εισόδους σε κτίρια, εκθέσεις, συνέδρια κ.λπ.
-Ένας σερμπέσης (γυναικάς –γυρολόγος) πάντοτε μέσα στην εσωτερική τσέπη του σακακιού του είχε και ένα μικροσκοπικό μπουκαλάκι με μπριγιόλ (λοσιόν παραφίνης) για κράτημα των μαλλιών, ενώ ο άλλος θεωρούσε μαγκιά την οδοντογλυφίδα που έπαιζε στο στόμα του.
-Την σόλα των παπουτσιών την χρησιμοποιούσαν για κρύπτη χρημάτων ή τιμαλφών, επίσης την ζώνη όπου την κατασκεύαζαν διπλή και στο εσωτερικό της έκρυβαν μικρό μαχαίρι, έγγραφα, χαρτονομίσματα ακόμη και χρυσές λίρες.
-Οι διακονιαραίοι πάντα περιφέρονταν μ’ ένα σακούλι (τράστο -ταγάρι) υποβασταζόμενο στον ώμο τους με ένα ραβδί.
-Όταν τα πρώτα κινητά τηλέφωνα ήταν μικρότερα από τις σημερινές «παντόφλες» τα είχαν προσαρμόσει στην ζώνη τους σε μια πλαστική ή δερμάτινη θήκη.
-Σήμερα οι μεγαλύτεροι μαζί με τα άλλα έχουν φορτωθεί το κινητό τηλέφωνο, την κάρτα της τράπεζας και ασφαλώς τ’ ανάλογα χάπια. Ακόμη βλέπουμε ως αστείο μερικούς να κουνούν τα χέρια τους με τα ακουστικά τηλεφώνου, προσαρμοσμένα στα αυτά τους και να συνομιλούν. Τους θερινούς μήνες με την ζέστη βλέπουμε αρκετούς μ’ ένα μπουκαλάκι νερό στα χέρια.
-Ανάλογα με τα επαγγέλματα, αθλητές, στρατιωτικοί, σώματα ασφαλείας κ.ά. έφεραν διακριτικά στολής και τον ανάλογο επαγγελματικό εξοπλισμό οι τεχνίτες κ.ά.
Αυτές ήταν οι ως τώρα διαχρονικές καταγραφές αλλά και οι μαρτυρίες ανθρώπων με τα συνοδευτικά αντικείμενα των ανδρών.