11.01.1944 Θλιβερή επέτειος…!

Frontpage Εμφανίσεις: 37228

11 Ιανουαρίου 1944.
Θλιβερή επέτειος, ο βομβαρδισμός του Πειραιά από συμμαχικά - αμερικανικά αεροσκάφη.
Τα βομβαρδιστικά αυτά βάραγαν στον «γάμο του Καραγκιόζη»
που αντί να σακατέψουνε τον κατακτητή Γερμανό προκάλεσαν τεράστιες απώλειες στον τοπικό πληθυσμό αλλάζοντας την φυσιογνωμία της πόλης.
Η σύγχυση (κατά την άποψη μας) προερχόταν από την σύγκρουση (λίγο πριν) των οκτώ από τα βομβαρδιστικά και κάποια από τα συνοδευτικά λόγω της κακοκαιρίας στον Ωλονό, πάνω από την Βερβινή και το Πορετσό που «έβρεχε» συντρίμμια μαζί με ανθρώπινα σώματα που τελικά έφτασαν ως και τα Καλάβρυτα.
Επίσης συντρίμμια βρέθηκαν και σε άλλες περιοχές της Ηλείας, Αχαΐας και της Αρκαδίας.
Σώθηκαν κάποιοι αμερικανοί αεροπόροι αλλά οι περισσότεροι σκοτώθηκαν όπου τάφηκαν σε διάφορα σημεία αλλά το κεντρικό μνημείο έγινε τελικά στην Δίβρη με τιμές και δόξα από έναν γιατρό που κινδύνευσε να εκτελεστεί από τους Γερμανούς αλλά οι Διβριώτες φρόντισαν διαχρονικά να εξαφανίσουν το μνημείο και μετά μου λέει ο παλιόφιλος, ο Θεόδωρος Θυβραίος γιατί η πάλαι ποτέ «βασιλεύουσα» πάει κατά διαόλου!
Θα επανέλθουμε αν είμαστε καλά με περισσότερα του χρόνου!

Υγ. Το δημοσίευμα το έγραψα από το κρεβάτι του πόνου το μεσημέρι ενώ κουτούλαγα!

Σχόλια στα fb:

Γιαννης Ραπτης

ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΗ Μ. ΓΕΝΙΤΣΑΡΗ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ ..... ΤΟ ΜΑΘΑΤΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ . ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ , ΠΩ ΠΩ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕΓΑΛΗ....

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

Το περιστατικό της πτώσης μιας μοίρας Αμερικανικών αεροπλάνων στη Δερβινη και το Πορετσό έχει καταγραφεί αρκούντως από αυτόπτες μάρτυρες... (Περιοδικό "Δίβρη" και Παναγιώτης Παπαθεοδώρου)

Το περικαλλές Μνημείο των προσόντων Αμερικανών αεροπόρων πράγματι έχει εξαφανιστεί από άστοχες ενέργειες....

Όμως υπάρχει θέληση να ανακατασκευαστεί εκ βάθρων όπως ακριβώς ήταν, γιατί είναι δική μας υποχρέωση να τιμήσουμε τους άδικα πεσόντες στα δικά μας χώματα...

Kostas Papantonopoulos

Σωτήρης Σωτηρόπουλος Για την συντριβή των αεροσκαφών έχουν γράψει πολλοί και εχουμε και πολλές μαρτυρίες από συμπατριώτες που έζησαν εκείνα τα γεγονότα αλλά και πάμπολλα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο από τους διασωθέντες πιλότους.

Εδώ όμως μιλάμε για το κενοτάφιο των αμερικανών και δεν γίνεται να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Εκτιμώ ότι χρειάζεται να το εξαντλήσουμε διότι θα μας κρίνουν αρνητικά και το ξέρεις εάν δεν αναφέρουμε τα γεγονότα ως έχουν και με ονόματα.

Να φτιάξουμε άλλο μνημείο ναι, συμφωνώ αλλά που και θα έχει την αξία του πραγματικού; Εκεί θάφτηκαν οι νεκροί Αμερικανοί και θα μπορούσε να ήταν σήμερα σημείο έλξης τουριστών αμερικανών και όχι μόνο.

Καλό βράδυ!

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

Kostas Papantonopoulos αγαπητέ συμπατριώτη

"Κρούεις ανοικτές θύρες"!...

Αυτά που γράφεις και με πιο πολύ έντονα λόγια (με ονόματα και διευθύνσεις) έχουμε πει και γράψει επίσημα, πριν δεκαετίες και μάλιστα όταν ήταν Δήμαρχος Λαμπείας ο ανιψιός του δημιουργού του Μνημείου (και συνώνυμος) του γιατρού Στέφανου Παπανικολόπουλου. Ο αλήστου μνήμης Δήμαρχος τότε αρνήθηκε να ανακατασκευαστεί το καταστραφέν Μνημείο....

Τώρα υπάρχει μόνο θέληση και σκέψη σε ότι αφορά εμάς... Και φωτογραφία (πως ήταν) έχουμε και απέραντος τόπος δίπλα (και σε καλλίτερο σημείο ) υπάρχει...

Ιδού στάδιον δόξης λαμπρόν για τους όποιους επίδοξους δημιουργούς του !!...

Αν η σκέψη μας υλοποιηθεί ή όχι, άγνωστον και το μέλλον αόρατον στο "Αυτόνομον Κρατίδιο της Δίβρης"...

Υ.Γ.

Όσον αφορά την "βασιλεύουσα"

- ....Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου παγάν λαλαίουσαν, απέσβετο γάρ και λάλον ύδωρ

Kostas Papantonopoulos

Σωτήρης Σωτηρόπουλος 

Λυπάμαι δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση άλλωστε το ερώτημα ήταν στον φίλο μου Θοδωρή που δεν με παρεξηγεί.

Θα μιλήσω εγώ όπως ξέρω, με "διευθύνσεις και ονόματα" για όλο το ιστορικό, για οικόπεδα, υποσχέσεις, αθετήσεις κλπ αλλά πρώτα να πάρω έγκριση από τους ανθρώπους που με πληροφόρησαν!

Ο κάθε ένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και γνωρίζουν ακόμη και οι πέτρες τις Δίβρης αλλά ας τα μάθουν και ευρύτερα για να παραδειγματίζονται!

Όσο για τον χρησμό που μου εβαλες στο Υγ εφόσον ο Φοίβος ξεσπιτώθηκε, η Δάφνη μουγκάθηκε και το νερό στέρεψε άρα δεν θα υπάρξει ζωή.

Εαν εδώ ο Φοίβος είναι η Δίβρη, ζήτω που καήκαμε, αν είναι το μνημείο η το μπαλκόνι που κατέστρεψε το μνημείο. (Ποιος θα κάτσει... να πιει καφέ), κάτι μπορεί να γίνει αν το κόψουμε. Καλημέρα!

Νίκος Ζήρος Ο άστοχος βομβαρδισμός στον Πειραιά έγινε για δύο λόγους.Ο πρώτος ήταν οι κακές καιρικές συνθήκες πάνω από τον στόχο ( σύννεφα δυσκόλευαν την στόχευση).Και δεύτερον από τα 6-7 χιλιόμετρα ψηλά με τα σκοπευτικά της εποχής δεν υπήρχε ακρίβεια με τις βόμβες ελεύθερης πτώσης, για αυτό και έκαναν μαζικούς βομβαρδισμούς με μεγάλους αριθμούς Αφων...Ο δε βομβαρδισμός γινόταν συνήθως από το επικεφαλής αεροσκάφος, και όλα τα άλλα άφηναν... λίγο λάθος να έκανε και ο βομβαρδιστης... πάει

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

Kostas Papantonopoulos Μη "στενοχωριέσαι" δεν με φέρνεις σε καθόλου δυσκολη θέση.... Έχω περάσει και πολύ χειρότερα και άντεξα.

Επί του προκειμένου θέματος, μείνε στη δική σου ερμηνεία "των χρησμών" και τους "πληροφοριοδότες και φίλους σου , μετά την έγκρισή τους"...

Ελπίζω να βγάλεις άκρη. Εγώ δυστυχώς αδυνατώ να μάθω τι "γνωρίζουν και οι πέτρες της Δίβρης "...

Εύχομαι να μάθουμε και να παραδειγματιστούμε.

Βίντεο:

Στίχοι: Μιχάλης Γενίτσαρης

Μουσική: Μιχάλης Γενίτσαρης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
 
Εμάθατε στον Πειραιά επιδρομή μεγάλη
γκρεμίσανε τα σπίτια μας πω πω ζημιά μεγάλη
 
Μέρα και νύχτα ρίχνανε μπόμπες τα αρεοπλάνα
και χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα
 
Σκορπούσανε το θάνατο και ρίχνανε αράδα
και το λιμάνι γκρέμισαν και την Αγια Τριάδα
 
Μπόμπες πολλές ερίξανε μέσα στο τελεωνείο
και τον Περαία κάνανε σωστό νεκροταφείο
Ο ναός της Αγίας Τριάδος χτίστηκε το 1850. Το μεσημέρι της 11ης Ιανουαρίου του 1944 βομβαρδίστηκε από τους συμμάχους και κατεστράφη. Για τρεις ώρες, από τις 12 το μεσημέρι (ώρα που ο κόσμος βρισκόταν στους δρόμους), τα "συμμαχικά" αεροπλάνα, έκαναν στάχτη την πόλη. Στους δρόμους σκορπισμένα πτώματα, φριχτές εικόνες ακρωτηριασμένων παιδιών. Οι δρόμοι κλεισμένοι από ξύλα, κεραμίδια από τις στέγες, αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα και λάκκοι, που είχαν ανοίξει οι βόμβες.
Τα θύματα υπολογίστηκαν σε 5.500: Σχεδόν όλοι Ελληνες, μόνον 8 ήταν οι νεκροί Γερμανοί στρατιώτες.
Ανάμεσα στις χιλιάδες των θυμάτων της μέρας εκείνης, συγκαταλέγονται και 85 μαθήτριες μαζί με τις 15 δασκάλες τους της Δημοτικής Οικοκυρικής και Επαγγελματικής Σχολής Πειραιά, που καταπλακώθηκαν στο καταφύγιο του κτιρίου της Ηλεκτρικής Εταιρείας. Ακόμη 200 μαθήτριες που πέθαναν από ασφυξία στη Γαλλική Σχολή, 70 άτομα στο εστιατόριο του Βίρβου, γωνία Ρέπουλη και Βασ. Κωνσταντίνου, στο κτίριο Ταβλαδωράκη με το "Κοντινένταλ" και αλλού.
 
Εκτύπωση