Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν οι επετειακές εκδηλώσεις για τα 201 χρόνια από τη «Πολιορκία του Λάλα» που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λάλα «Ο Άγιος Κων/νος» το Σάββατο 25 Ιουνίου.

Η εκδήλωση ξεκίνησε από το Δημοτικό Σχολείο Λάλα «Γεωργάκης Πλάπούτας» με την έπαρση της ιστορικής σημαίας των Πλαπουταίων και ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου απ΄ όλους τους παραβρισκόμενους.

Ακολούθησε πομπή από τους αναβιωτές του «Σκοπευτικού Όμιλου Παραδοσιακών Όπλων Πάτρας», από το «Σύλλογο Φίλων Ιστορίας και αναβίωσης "Χαράλαμπος Βιλαέτης», καθώς και χορευτικών τμημάτων του «Αθλητικού Όμιλου Φωκάτων Κεφαλληνίας» και του «Πολιτιστικού Συλλόγου Λάλα».

Γράφει ο Κώστας Παπαντωνόπουλος:

Γνωστή παλιά Αντρωνιώτικη παροιμιώδης φράση που η εξήγησή της βρίσκεται πλέον των 15 ετών στη σελίδα μας www.antroni.gr, Λαϊκές παροιμίες όπου υπάρχει και η σχετική επεξήγηση.

Επιβεβαιώνεται και από το εδώ δημοσίευμα της εφημερίδας.

"ΣΥΜΠΛΟΚΗ ΖΩΟΚΛΕΠΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΜΕΝΩΝ

Τηλεγραφεί ο εν Πύργω ανταποκριτής μας του αστυνομικού σταθμάρχου Λαμπείας εις την ενταύθα Διεύθυνσιν της Αστυνομίας την νύχταν της προχθές οι γνώριμοι ζωοκλέπται Αργύριος Κανελλακόπουλος και Ν. Κωστόπουλος μετέβησαν έξωθι του χωρίου Ανδρώνι του δήμου Λαμπείας στο ποιμνιοστάσιο του Δημοσθένους Μ… και έκλεψαν 5 πρόβατα, εντοπίστηκαν υπό του ποιμένος επυροβόλησαν κατ’ αυτού και αντεπυροβολήθηκαν.

Κατά την άνω συμπλοκήν ετραυματίσθη ο ζωοκλέφτης Κανελλακόπουλος, όστις και έφυγε μετά του συντρόφου του, συναποκομίζοντες τα κλοπιμαία πρόβατα".

28 Οκτώβρη 1907

Γράφει, ο Κώστας Παπαντωνόπουλος

«Προσωπική εργασία» λέγαμε την υποχρεωτική κατά κάποιον τρόπο εργασία που προσέφεραν οι ενήλικες άρρενες από την αρχαιότητα μέχρι και την προβιομηχανική περίοδο, ανάλογα με τις ανάγκες που δημιουργούνταν σε κάθε κοινότητα.

Η προσωπική εργασία είναι αποτέλεσμα κοινής συναίνεσης, μια «μετά χαράς» προσφορά για έργα «κοινής ωφελείας», στον κύκλο του χωριού, που συχνά κινείται εκ των κάτω, αυθόρμητα.

Με τον τρόπο αυτό οι χωριανοί με προσωπική και χειρωνακτική εργασία και με απλά εργαλεία κατασκεύαζαν σημαντικά και απαραίτητα έργα στην περιφέρειά τους, χωρίς τη συνδρομή της πολιτείας που έως και το 1970 ήταν σχεδόν ανύπαρκτη.

Ο πρόεδρος της Κοινότητας, μαζί με το Κοινοτικό Συμβούλιο, και ύστερα από συζητήσεις στα μαγαζιά με τους χωριανούς κατέστρωνε το πρόγραμμα για τα υπό εκτέλεση έργα. Καμιά φορά γίνονταν και γενικές συνελεύσεις που λάμβανε μέρος όλο το χωριό. Ν. : 3427/1909 περί οδοποιίας που ήταν υποχρεωτική η αμισθί εργασία των πολιτών ηλικίας 18 έως 65 ετών για την κατασκευή δημοτικών και επαρχιακών δρόμων.

Τα έργα που προγραμματίζονταν ήταν συνήθως: η κατασκευή ή η βελτίωση δρόμων κοινοτικών ή αγροτικών, κατασκευή δεξαμενών, γεφυριών, αρδευτικά έργα, βρύσες, αλώνια, ανέγερση εκκλησιών, σχολείων κ.ά.

Αναλογα με τις απαιτήσεις του κάθε έργου ο κάθε ένας έφερε και το ανάλογο εργαλείο όπως σκαπτικά, εργαλεία κτίστη, εξόρυξης πέτρας και για μεταφορά υλικών τα υποζύγια τους.

ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΑΠΟ ΣΠΑΡΤΟΥΛΙΑ, ΜΝΗΜΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΑ, ΚΑΤΣΑΡΟΥ, ΖΑΧΑΡΑΙΙΚΑ στις 24 ‎Αυγούστου ‎2022

ΣΠΑΡΤΟΥΛΙΑ

Η Σπαρτουλιά είναι ο μεγαλύτερος από τους συνοικισμούς του Αντρωνίου (ύστερα από το Πανόπουλο) με 50 περίπου κατοίκους. Βρίσκεται πάνω στην Ε.Ο. 111 Πάτρας - Τρίπολης.

Στην διασταύρωση προς τα βουνά ξεκινάει ο δρόμος προς τα ορεινά χωριά της Περιφερειακής Ενότητας Λασιώνος με κατάληξη την Βερβινή και ακόμη παραπέρα.

Νότια από την άλλη πλευρά του δρόμου, ξεκινάει ο δρόμος προς τις Χαραγές και καταλήγει στο Κλινδιά και στη Γιάρμενα.

Εκεί στην αρχή του δρόμου πίσω από το εικονοστάσι, συναντάμε το Ανάθεμα, που το έστησαν οι Αντρωναίοι για τον φοροεισπράκτορα Μπέργιο λίγο πριν την επανάσταση του 21.

Ακόμη επί της «Ε.Ο. 111» βλέπουμε το μνημείο του Γιώργη Γιαννιά που το έστησε  ο Σύλλογος Τριταιϊτών Αχαΐας για να μας θυμίζει μια σπουδαία, αλλά άγνωστη, σελίδα της πρόσφατης ιστορίας μας. Εκεί έχει δημιουργηθεί και μία μεγάλη πλατεία «η πλατεία Γιαννιά». Υπάρχει ακόμη μια μικρότερη πλατεία ΒΑ του οικισμού.