Λαογραφικό Μουσείο

Γονική Κατηγορία: Παράδοση Λαογραφικό Μουσείο Εμφανίσεις: 9939

Λαογραφικό Μουσείο

laografio mousio 2007 009.jpg

 Ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2007 η συγκέντρωση λαογραφικού υλικού για τη δημιουργία Λαογραφικού Μουσείου.

laorafiko mousio antroni 1 septemvriou.2007 001.jpg
Αρχικά θα λειτουργήσει ως ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα (ΝΠΙΔ) στο πρώην νηπιαγωγείο Αντρωνίου, από αιρετό επταμελές συμβούλιο εποπτευόμενο από το δήμο Λασιώνος και το Υπουργείο Πολιτισμού. Πόροι του θα είναι κυρίως προσφορές και δωρεές από ιδιώτες.
Σκοπός του είναι η διάσωση, η διατήρηση και η εξασφάλιση πάσης φύσης λαογραφικού υλικού του δήμου μας και της ευρύτερης περιοχής της ορεινής Ηλείας.
Θα καλύπτει διάφορες θεματικές ενότητες, παρουσιάζοντας μια ολοκληρωμένη εικόνα της οικογενειακής, κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής των κατοίκων κατά το πρόσφατο παρελθόν.
Όλα τα αντικείμενα (παραδοσιακά εργαλεία, σκεύη, έπιπλα, ρουχισμός, στολίδια του κορμιού, του σπιτιού, του ναού και της οικιστικής μονάδας, μουσικά όργανα, νομίσματα, έγγραφα, παλιές φωτογραφίες και τόσα άλλα) που αποτελούν μέρος του λαϊκού μας πολιτισμού, μπορούν να συγκεντρωθούν στο Λαογραφικό μας Μουσείο.
Για κάθε έκθεμα θα σημειώνεται η ιστορία των ανθρώπων που το χρησιμοποίησαν, σκιαγραφώντας τους τρόπους ζωής, την τεχνολογία, τα έθιμα, τις παραδόσεις και την τέχνη των κατοίκων της περιοχής.
Με συγκίνηση άνοιξαν οι πατριώτες μας τα κατώγια των σπιτιών τους και απλόχερα μας πρόσφεραν το θησαυρό, που θα αποτελέσει το υλικό της συλλογής του Μουσείου. Κάθε αντικείμενο αφού συντηρηθεί θα βρει τη σωστή του θέση.
 

Μερικά Αντικείμενα του Μουσείου


1.Οικογένεια Μπαντούνα Γεωργίου (Μπάμπη).

Τα παρέδωσε ο Αντώνης Γ. Μπαντούνας

1. Πατητήρι (σταφυλιών): Δεξαμενή στην οποία έριχναν τα σταφύλια μετά τον τρύγο. Εκεί πιέζονταν και έλοιωναν από τους πατητές με γυμνά πόδια. Ο χυμός που παραγόταν ήταν ο μούστος. Πρόκειται για μια ξύλινη τετράγωνη κατασκευή . Οι τοίχοι έχουν ύψος περίπου ένα μέτρο που έκλεινε προς το δάπεδο. Είχε ανοίγματα ώστε να είναι εύκολη η ροή του παραγόμενου χυμού. Ο ένας μετά τον άλλο οι άνθρωποι μπαίνουν στο “πατητήρι” βαδίζοντας ή και τρέχοντας πάνω στα σταφύλια, ώστε να γίνει η εκχύμωση. Στα διαλείμματα ή στο διάστημα της αναμονής του καθένα για τη σειρά του, το φαγητό, το κρασί και τα πειράγματα ρέουν άφθονα στη συντροφιά. Διαστάσεις επάνω 77Χ75, κάτω 41Χ41 εκατοστά.  Μήκος 77εκατοστά, φάρδος 75

2. Λεβέτι: Μεγάλο στρογγυλό Καζάνι, (γανωμένο χάλκωμα) που συγκαταλέγεται στα σκεύη τού μαγεριού. Προέρχεται από την αρχαία λέξη «λέβης».
Η συνήθης χρήση του ήταν να ζεσταίνουν το γάλα για να πήξει για μαγείρεμα σε γάμους και άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις, για τι δημιουργία του παστού (τσιγαρίδες), για την παρασκευή του τσίπουρου κλπ.
Για τη μεταφορά του έχει προσαρμοσμένα δύο μπρούτζινα χερούλια περτσινωμένα. Είναι χωρητικότητας 30 έως 50 λίτρα. με πάχος φύλλου Χαλκού 1.2 εκατοστά και όταν θερμαίνεται αποδίδει την θερμότητα στο περιεχόμενο του από όλες τις μεριές γι αυτό και τα φαγητά γινόταν πεντανόστημα.
Το χρησιμοποίησε η οικογένεια του Χαράλαμπου και Γεωργίου Μπαντούνα. Παρεδόθη στο Λ.Μ. Αντρωνίου εκ μέρους της οικογένειας, από τον Αντώνη Γ. Μπαντούνα. Πάχος 2 εκ, Διαμετρος 62εκ,

3. Αργαλειός: Η σημαντικότερη χειροκίνητη μηχανή ύφανσης για την οικιακή οικονομία της οικογένειας στο Αντρώνι. Στα περισσότερα σπίτια του χωριού o αργαλειός ήταν μόνιμα στημένος, κάτω από χαγιάτια (μπαλκόνια), στο κατώι δίπλα πάντα από παράθυρο και προσωρινά πολλές φορές στην άκρη του δωματίου στο σπίτι. Οι γυναίκες του σπιτιού περνούσαν πολλές ώρες υφαίνοντας τα ρούχα που φορούσαν, τα ρούχα που έστρωναν στο πάτωμα, τα ρούχα που σκεπάζονταν. Αυτό το εργαλείο έφτασε σε εμάς απ' τα ομηρικά κι ακόμα παλιότερα χρόνια, σε μια παράδοση αιώνων που έντυσε γενιές και γενιές. Μήκος 190 cm,  πλάτος 80 cm Ύψος 110 εκατοστά.
Το χρησιμοποίησε η οικογένεια του Χαράλαμπου και Γεωργίου Μπαντούνα. Παρεδόθη στο Λ.Μ. Αντρωνίου εκ μέρους της οικογένειας, από τον Αντώνη Γ. Μπαντούνα.

4. Βουτσί, Δρύινο βαρέλι μισοβάγενο: Το χρησιμοποιούσαν για κρασί, ξύδι, νερό
Το χρησιμοποίησε η οικογένεια του Χαράλαμπου και Γεωργίου Μπαντούνα. Παρεδόθη στο Λ.Μ. Αντρωνίου εκ μέρους της οικογένειας, από τον Αντώνη Γ. Μπαντούνα. Υψος 52cm Διάμετρος 32cm Μέση 35cm

5. Λαΐνα : Πήλινo πλατύστομo σκεύoς με μεγάλη κοιλιά και πήλινο καπάκι. Με στενό λαιμό η μια και τα χερούλια κοντά στο στόμιο, ενώ η άλλη χωρίς λαιμό και στην κοιλιά οι χειρολαβές.Την τοποθετούσαν σε δροσερό μέρος στο κατώι ή στην αποθήκη του σπιτιού και εκεί φύλαγαν κυρίως το παστό κρέας. Όταν η λαΐνα γέμιζε έχυναν μέσα το λιωμένο λίπος του χοιρινού για να συμπληρώσει τα κενά και να σκεπάσει το κρέας, ώστε να μην παίρνει αέρα και χαλάσει. Σκέπαζαν τη χοιρονολαΐνα με πανί έβαζαν και μια πλάκα ή μια βαριά σανίδα από πάνω.  Αποθήκευαν επίσης  ξύδι, τουρσί, πετιμέζι κ.α. Διάμετρος πάνω 13cm, μέση 28 και ύψος 39cm.
Το χρησιμοποίησε η οικογένεια του Χαράλαμπου και Γεωργίου Μπαντούνα. Παρεδόθη στο Λ.Μ. Αντρωνίου εκ μέρους της οικογένειας, από τον Αντώνη Γ. Μπαντούνα.

6. Λανάρια:
Δύο ξύλινα αντικείμενα με μεταλλικές εξοχές. Χρησιμοποιούνται για την πρώτη επεξεργασία του μαλλιού, για το πρώτο ξάσιμο. Τα χειριζόταν μια γυναίκα, που τοποθετούσε μια τουλούπα μαλλί στο ένα λανάρι και με το άλλο τα χτένιζε (ξάγγλιζε), μέχρι να μαζευτεί το μαλλί στο δεύτερο λανάρι. μήκος 37cm, πλάτος 13 cm.
Τα χρησιμοποίησε η οικογένεια του Χαράλαμπου και Γεωργίου Μπαντούνα. Παρεδόθη στο Λ.Μ. Αντρωνίου εκ μέρους της οικογένειας, από τον Αντώνη Γ. Μπαντούνα.

7. Καλάθι «μαλάθα»: Πλεχτή καλάθα με πλατιά κοιλιά με χερούλι που στενεύει στο επάνω σημείο και κλείνει με κούπωμα,με πάχος πάνω 23 cm , μέση 34 cm, ύψος 37 cm. Την χειάζονταν για να φυλάνε το ψωμί και άλλα τρόφιμα.
Ήταν της οικογένειας του Χαράλαμπου και Γεωργίου Μπαντούνα. Παρεδόθη στο Λ.Μ. Αντρωνίου εκ μέρους της όλων των απογώνων, από τον Αντώνη Γ. Μπαντούνα.

8. Ξεγυριστάρι: Πριόνι για διάφορες εργασίες του ξυλουργού.
Λέγεται και πριόνι του βαρελά διότι χρησιμοποιείτο κυρίως για να κόβουν [οι βαρελάδες]
τις δόγες (δούγες), που περίσσευαν στο έτοιμο βαγένι.
Η λάμα του πριονιού είναι πολύ στενή και τα δόντια του πολύ μικρά.
Αποτελείται από ένα κεντρικό ξύλο, δύο πλαϊνά που ενώνονται με πύρους με το κεντρικό.
Η λάμα τεντώνει με τη βοήθεια ενός σκοινιού που σφίγγει όσο περιστρέφεται
και φρενάρει με το μικρό ξύλο.

To χρησιμοποίησε η οικογένεια του Χαράλαμπου και Γεωργίου Μπαντούνα. Παρεδόθη στο Λ.Μ. Αντρωνίου εκ μέρους της οικογένειας, από τον Αντώνη Γ. Μπαντούνα.

9. Αρίδι ή μαντικάπι, τρυπάνι χειρός (εργαλείο ξυλουργού):
Πάνω στο οποίο προσάρμοζαν το μεταλλικό τρυπάνι με την κατάλληλη διάμετρο αλλά και το κατάλληλο μήκος, προκειμένου να ανοίξουν την τρύπα που επιθυμούσαν, κάνοντας περιστροφικές κινήσεις.

10. Ρόκα: Ένα ραβδί που το ένα άκρο του καταλήγει σε δύο κύκλους σε σχήμα Φ που μέσα τους έμπαιναν και συγκρατούνταν οι τουλούπες (μαλλί) για το γνέψιμο. Το γνέσιμο γινόταν με τρία κλωστικά εργαλεία: Τη ρόκα, το αδράχτι και το σφοντύλι. Όλες οι νοικοκυρές στο χωριό αν δεν κρατούσαν πλεχτό ή κέντημα κρατούσαν την ρόκα. Μήκος 58  cm, Φάρδος 24 cm.

11. Μάσα Μάσια Μασά: μικρή: Σιδερένιο εργαλείο που αποτελείται από μια σιδερόβεργη λαβή με κρίκο πίσω για να κρέμεται και το τριγωνικό άκρο που το κόλλαγε ο σιδεράς στη βέργα. Ήταν απαραίτητο εργαλείο του σπιτιού για το ξύσιμο των ξύλων και το μάζεμα της χόβολης. Στη μάσα του φούρνου η σιδερόβεργα είναι μακρύτερη και το τριγωνικό άκρο είναι γυρισμένο προς τα μέσα για να πιάνονται καλύτερα τα ξύλα και τα ταψιά. Ύψος 135 cm, Φάρδος.17cm.

12. Δίσκοι πλάκες γραμμοφώνου: Είναι ένα αναλογικό μέσο αποθήκευσης ήχου κατασκευασμένο από βινύλιο.

13. Πυρωστιά: Είναι τρίγωνο ισοσκελές σε κάθε γωνία, ακουμπούσε κάθετα ένα πόδι 12 εκατοστών ύψος. Υποβαστάζει πάνω από τη φωτιά τα καζάνια, τον τέντζερη και άλλα μαγειρικά σκεύη. Μήκος πλευράς 30cm ύψος 12cm.

laografiko mousio 2007 020.jpg

2. Μποτσόλης Λύσανδρος του Αγγέλου

 Κερέσοβα Δ.Δ. Αγίας Κυριακής

14. Σπιρούνι: Μεταλλική αιχμή ή τροχίσκος που προσαρμόζεται στις φτέρνες των υποδημάτων ενός ιππέα αναβάτη, για να κεντρίζει το άλογο. Παρεδόθη στο Λ.Μ. Αντρωνίου εκ μέρους της οικογένειας, Μποτσόλη Λύσανδρο του Αγγέλου Κερέσοβα Δ.Δ. Αγίας Κυριακής από τον Οδυσσέα Λάσιο.

laografiko mousio 2007 010.jpg

3.Οικογένεια Βασιλείου Παπαντώνη (Γλάρου)

Τα παρέδωσε ο Γεώργιος Β. Παπαντώνης

15. Κάδη: Ξύλινο σκεύος με στενό άνοιγμα και καπάκι που άνοιγε προς τον πάτο. Ρίχνανε μέσα το γάλα ή την κορυφή (κρέμα γάλακτος) και το χτυπούσαν μέχρι να παράγουν βούτυρο και βουτυρόγαλα.Φάρδος πάνω 23cm, κάτω 32cm, Ύψος 78.5cm.

16. Δρεπάνι: Γεωργικό εργαλείο με ξύλινη λαβή και κυρτή μεταλλική λάμα που χρησίμευε για το θερισμό των σταχυών. Φάρδος 34 cm

17 Σκάλες (εξάρτημα του σαμαριού): Είναι το ζεύγος σκάλες (αναβάτες) που τις χρησιμοποιούσαν για την εύκολη ανάβαση, την σταθερότητα του αναβάτη κατά την πορεία και για την κατάβαση από τα ζώα. Έδεναν μία δεξιά του σαμαριού και μία αριστερά στο σαμάρι σε κάθε μία από τις οριζόντιες «παΐδες», με λουριά (μπαλντίμια) από λαδωμένη βακέτα (δέρμα) με πλάτος 3 εκατοστά και μήκος 1 μέτρο περίπου.

18. Καλούπι χωματόπλιθας: Ξύλινο καλούπι (η τζιβιέρα) διαμπερή (δίχως πάτο), με θέσεις για δύο (2) πλίθες. Έχει μία χειρολαβή από κάθε πλευρά για να το σηκώνει ένας άνδρας προσεκτικά για να μην σπάσουν οι πλίθες. Η πάνω επιφάνεια της λάσπης οριζοντιωνόταν µε μια σανίδα όπου την έβρεχαν με νερό και μετά την χτυπούσαν ώστε να βγει η πλίθα επίπεδη και καλαίσθητη. Υπήρχαν καλούπια έως και 2Χ3 = 6 τεμαχίων, 2Χ4 = 8 τεμαχίων, 3Χ3 = 9 τεμαχίων, 2Χ6 = 12 τεμαχίων και 3Χ6 = 18 τεμαχίων. Οι τζιβιέρες δηλαδή τα καλούπια που προορίζονταν για την κατασκευή πλίθας, είχαν ίδιες διαστάσεις και κατασκευάζονταν από τους ντόπιους μαραγκούς (ξυλουργούς). Στις τέσσερις γωνίες (άκρες) τους είχαν τέσσερις προεξοχές, τα λεγόμενα χερούλια για να τις χειρίζονται. Πλάτος 54 Φάρδος 55

19. Κουταλοθήκη: Ξύλινη κατασκευή για τα σκεύη της κουζίνας, (κουτάλες μαγειρικής πιρούνες, και μικρότερα ξύλινα μαχαιροπίρουνα. μήκος.86 εκατοστά, Πάχος4cm

laografiko mousio 2007 004.jpg 

4. Οικογένεια Παναγόπουλου Λύσανδρου

Τα παρέδωσε η Ρία Λ. Παναγοπούλου

20. Πλαστήρι: Ξύλινο στρογγυλό ή τετράγωνο σανίδι με χερούλι για το πλάσιμο του ψωμιού όταν η ζύμη γίνει, δηλαδή ανεβεί. Έριχναν αλεύρι πάνω στο πλαστήρι και μετά έκοβαν κοµµάτια ζύµης και τα έπλαθαν. Τα ψωµιά ήταν μεγάλα (1-2 κιλά) και στρογγυλά. Τα έβαζαν σε ειδικές πετσέτες τα έδεναν και τα σκέπαζαν μέχρι να ανεβούν. Παράλληλα µε το χωριάτικο ψωµί, έφτιαχναν και πρωτοφούρνιζαν την παραδοσιακή κουλούρα που προορίζονταν για τους περαστικούς, τους γειτόνους αλλά και την ίδια την οικογένεια για άµεση κατανάλωση. Μήκος 77, φάρδος 75.

21. Λουξ, λάμπα πετρελαίου: Αποτελείται από τη δεξαμενή καυσίμου όπου εδώ βρίσκεται η χειροκίνητη αντλία αέρος και ο ρεγουλατόρος. Κοντά και λίγο παραπάνω είναι ο δικόπτης ροής καυσίμου και  η υποδοχή για το οινόπνευμα που θα ζεστάνει τον αμίαντο και το μπεκ. Στο επάνω μέρος βρίσκεται το μπεκ και η απόληξη του σωλήνα στον αμίαντο. Λειτουργούσε για πολλά χρόνια στο μαγαζί του Νικολετόπουλου. Παρεδόθη στο Λ.Μ. Αντρωνίου απο την Ελευθερία Λ. Παναγοπούλου (Ρία του Μπουλουγούρη). 

22. Καλαπόδια (ζεύγος): Ξύλινα καλούπια για την δημιουργία καινούριων παπουτσιών ή για το άνοιγμα στενών υποδημάτων. Μήκος 30cm, Ύψος 11cm, μπροστα ύψος3cm, πίσω 7 cm.

23. Λάμπα (πετρελαίου): Η λάμπα ήταν το κυρίως γυάλινο φωτιστικό του σπιτιού που έκαιγε φωτιστικό πετρέλαιο. Στο κάτω μέρος της λάμπας που χρησίμευε και σαν βάση πιανόταν το έλασμα για το κρέμασμα, αποθήκευε το πετρέλαιο και βίδωνε ο μηχανισμός που ανέβαζε το φυτίλι. Το λαμπόγιαλο στερεωνόταν στο μηχανισμό του φυτιλιού.

24. Φυσούνι ή καπνιστήρι (εξάρτημα μελισσοκόμου). Κυλινδρικό εξάρτημα, που πάνω του έχει εφαρμοσμένη τη φυσούνα. Στον πυθµένα του καίγεται κάποια υλικά όπως γκάβαλα, άχυρα, η πευκοβελόνες, παράγει καπνό, και µε το ρεύµα αέρα που δημιουργεί η φυσούνα, εφαρμόζεται στις µέλισσες. Ο καπνός αποδιοργανώνει τις µέλισσες, καθώς τις εμποδίζει να αντιληφθούν τη φεροµόνη συναγερµού. Έτσι, ο µμελισσοκόμος µπορεί άνετα να κάνει τους χειρισµούς του.

25. Παλάντζα. (Από το βενετσ. palanza). Είδος ζυγαριάς παλιού τύπου που αποτελείται από έναν κανόνα με κινητό αντίβαρο (βαρίδι) και ένα δίσκο. Η χωρίς δίσκο παλάντζα λεγόταν καντάρι. Στο μεσοδιάστημα μεταξύ οκάς και κιλού, η παλάντζα έδειχνε και τις δυο ενδείξεις. Το μέτρημα δεν γινόταν για εμπόριο αλλά για την ανταλλακτική οικονομία όπως αμοιβή σε είδος (σπόροι καρποί κ.ά) για το δραγατιάτικο αγροφυλακιάτικο το παπαδιάτικο και πιο παλιά για τη δεκάτη. Αργότερα χρησιμοποίησε την παλάντζα και ο πλανόδιος μανάβης.

26. Σίδερο (για κάρβουνα), Παπίτσα: Τόνοι γυναικείου ιδρώτα έχουν χυθεί πάνω από την «παπίτσα» που έτσι την έλεγαν στην Πελοπόννησο. Χρησιμοποιείται στα ρούχα από τον 15ο αιώνα. Τότε, για να σιδερώσουν, απλά ζέσταιναν μεταλλικές πλάκες στην εστία του σπιτιού. Αργότερα το σίδερο έγινε κανονική μεταλλική συσκευή με κάρβουνα που τοποθετούνταν στο εσωτερικό του, πάνω από την πλάκα.

27. Πυροστιά: Είναι τρίγωνο ισοσκελές σε κάθε γωνία, ακουμπούσε κάθετα ένα πόδι 20 εκατοστών ύψος. Υποβαστάζει πάνω από τη φωτιά τα καζάνια, τον τέντζερη και άλλα μαγειρικά σκεύη.

28. Καφουρτιστήρι ή καβουρντιστήρι ή καβουρδιστήρι (το): Μια μακριά λεπτή βέργα σαν σούβλα και επάνω στη βέργα κοντά στο άλλο άκρο εφάρμοζε ένα στρογγυλό τσίγκινο κουτάκι με πορτάκι, όπου έμπαινε το ρεβύθια, κριθάρι, σιτάρι και ύστερα ο καφές για να καβουρντιστεί στη φωτιά. Μήκος 97εκ..Διάμετρος 11 εκατοστά.

29. Στρίφλα (σταφυλιών): Χειροκίνητο Σταφυλοπιεστήριο με κοχλία διαμέτρου 35mm. Οινοποιητικό μηχάνημα που επιτρέπει το περαιτέρω στύψιμο στα στέμφυλα μετά τη ζύμωση. Ο κοχλίας είναι κατασκευασμένος από ατσάλι, ενώ το βαρέλι από εμποτισμένες σανίδες με αφαιρούμενες ασφάλειες και ανοιγόμενες (ξύλινες) πλάκες, σε 2 μέρη, για την εύκολη εξαγωγή των ξηρών υπολειμμάτων. Η βάση με τα πόδια στήριξης είναι κατασκευασμένη από ενισχυμένο ατσάλι. Επίσης σδερένια είναι το σφονδίλη ( 15 εκ) με τα χερούλια που στρέφοντας κατεβάζει το δίσκο που πιέζει το σταφύλια διαμέτρου 35 εκ. Η εξωτερική διάσταση του χώρου τοποθέτησης σταφυλιών είναι 60 εκ. Η εσωτερική διάσταση είναι 53 και το ύψος 55 εκ. Χωρητικότητα 150 λίτρα περίπου. Το συνολικό ύψος  της στρίφλας είναι 160 εκ.

30. Γεμιστήρας φυσιγγιών: μηχανισμός ιδιογόμωσης - αναγόμωσης κυνηγετικών φυσιγγίων.

31. Μάσα Μάσια Μασά (φούρνου):  Σιδερένιο εργαλείο που αποτελείται από μια σιδερόβεργα με λαβή κρίκο για να κρέμεται και το τριγωνικό άκρο που το κόλλαγε ο σιδεράς στη βέργα. Ήταν απαραίτητο εργαλείο του σπιτιού για το ξύσιμο των ξύλων και το μάζεμα της χόβολης. Στη μάσα του φούρνου η σιδερόβεργα είναι μακρύτερη και το τριγωνικό άκρο είναι γυρισμένο προς τα μέσα για να πιάνονται καλύτερα τα ξύλα και τα ταψιά. Ύψος...  cm, Φάρδος...  cm.

32. Πέτρα (εξάρτημα τροχού). Τροχός λείανσης από στουρναρόπετρα: Στην τρύπα του ακονόλιθου εφάρμοζε ο άξονας που πάταγε σε δύο ξύλινα κουζινέτα όπου στη μία άκρη σχημάτιζε Ζ και με το χέρι περιστρέφετε ο στρόφαλος και έτσι επιτυγχάνετε η λείανση των μαχαιριών, τσεκουριών και άλλων γεωργικών εργαλείων. Το χρησιμοποίησαν: οι Νικόλαος(Κάνταλος και Λύσανδρος (Μπουλουγούρης) Παναγόπουλος. Παρεδόθη στο Λ.Μ. Αντρωνίου απο την Ελευθερία Λ. Παναγοπούλου (Ρία του Μπουλουγούρη). 

laografiko mousio 2007 005.jpg

5. Οικογένεια Διονυσίου Παπαντώνη (Μπούκης)

Τα παρέδωσε ο Βασίλης Δ. Παπαντώνης

33. Σκάφη: Ξύλινο οικιακό σκεύος . Είναι κατασκευασμένη o από κορμό δέντρου δουλεμένη oμονοκόμματα. Έχει σχήμα παραλληλόγραμμο.
Το κοίλωμα καταλήγει σε οριζόντια επίπεδα άκρα, που έχουν πλάτος 10 εκ. Χρησίμευε για το ζύμωμα του ψωμιού. Μήκος 
90, Φάρδος 39

34. Στρουμπούλι: Στρογγυλή πέτρα που εχρησιμοποιείτο για να τρίψουν το πιπέρι  και το χοντρό αλάτι. Το χρησιμοποιούσε η γιαγιά μου η Λεμονιά Στεργιοπούλου η Μπούκενα.

35. Καμινέτο (Καλατζή): Δούλευε με οινόπνευμα και το χρησιμοποιούσε ο Καλατζής για να κολάι τα χαλκώματα και τα μπακίρια.

36. Λανάρια

37. Πλαστήρι: Ξύλινο σκεύος με τετράγωνη ή παραλληλόγραμμη ορθογώνια επιφάνεια με μακρύ στρογγυλό χέρι για να πιάνεται. Πάνω σε αυτό έπλαθαν το ζυμάρι από το σκαφίδι για να γίνει καρβέλι ή κουλούρα. Με το πλαστήρι έστρωναν και έσπρωχναν τα καρβέλια και τα ταψιά στο φούρνο. Μήκος 90cn, φάρδος 39cm 

38. Ψαλίδι: Μήκος 25cmφάρδος 10cm 

39. Κουδούνι (τσοκάνι)

40. Κεραμίδι:  Μήκος37, φάρδος18. Από το ιστορικό σπίτι του Κλαπανάρη (Μποκαίκο).

41 Τηγάνι: Μήκος 55, φάρδος 30

laografiko mousio 2007 006.jpg 

6. Μπαντούνας Νικόλαος του Χρυσάνθου (Σαλέας)

42. Ξυλάχερα

laografiko mousio 2007 011.jpg 

7. Ζήρος Βασίλειος (Κουζούλης)

43. Αλέτρι (σιδερένιο)

44. Σβάρνα (σιδερένια)

laografiko mousio 2007 014.jpg 

8. Ζήρος Νικόλαος (Πρεφέστας)

45. Σβάρνα (σιδερένια)

46. Κασάρα

47. Δρούγα

48. Μπαλατζώνας μήκος 44ψμ, ;

 

laografiko mousio 2007 016.jpg 

9. Πανούτσος Κώστας (Παυλής)

49. Αλέτρι (σιδερένιο)

laografio mousio 2007 009.jpg 

10. Παπαντώνης Βασίλης του Διονυσίου

50. Κόπανος

 

11. Μπαντούνας Αντώνης του Γεωργίου

51. Σκάφη

laografiko mousio 2007 001.jpg

 

12. Συλάιδος Αλέξης (του Κουφόγιαννη)

52. Πλαστήρι

53. Πλάνη μεγάλη (εργαλείο ξυλουργού)

54. Πλάνη μικρή

55. Αρίδι μεγάλο (εργαλείο ξυλουργού)

56. Κόφτρα

57. Μονοχέρα

58. Διαβήτης (εργαλείο ξυλουργού)

 

laorafiko mousio 2007 009.jpg
 

Θωμάς Νικόλαος του Κωνσταντίνου

59. Σαμαρίτσα

 

Πανούτσος Φώτης του Γεωργίου

60. Σαμάρι

 

Παπαντώνης Γεώργιος του Βασιλείου (Καρπόζηλος _ Βόπης)

61. Νεροβάρελο

62. Πιατοθήκη

Μπαντούνα Αντώνης του Γεωργίου (Μπάμπη)

63.Δακτυλίθρες, βελόνες, κουβαρίστρες 

64. Ραπτομηχανή: Μήκος 100cm, πλάτος 25cm, φάρδος 73cm. Μηχανισμός πλάτος 36cm, ύψος 18cm, καπάκι: μήκος 50cm, ύψος 26cm

65. Βίκα νερού

66. Λάμπα πετρελαίου κραμαστή για τοίχο

67. Λάμπα μικρή επιτραπέζια

68. Καντήλι 69. Ρολόι

70. Καθρέφτης (Καλημέρα). Μήκος 44cm, ύψος 23cm

 

Αθανάσιος Αλεξόπουλος (Οδησέας)

71. εξ (6) παλιά αντικείμανα

72. Πέτρα στρογγυλή 

 

Παπαντώνης Θεόδωρος (Πλιέγκας)

73. Κλίτσα 

74. Τσοκάνι 

75. Ρολόι τσέπης 

 

Συλάιδος Αλέξης (του Κουφόγιαννη)

76. Αλέτρι ξύλινο 

77. 

Κατσαντώνης Ιωάννης του Γεωργίου (Οκογένεια)

78. Μύλος Καθαρισμού Σίτου

 

Μαραχώρης Γιώργος (Οικογένεια)

79.

80. 1) Μαξιλάρια, Πιατέλα, Ασημένιο πιάτο βαθύ, Φλιτζάνι, Καλαθάκι, Δυό καντήλια, Μαγκούρα, Φαράσι  

 

Παπαδημητροπούλου- Λιάπη Θεοδώρα και Ιωάννα Παπαδημητροπούλου -

Η Γιαννούλα του Μαντράχαλου από την Αμερική και η αδελφή της Θοδώρα μας παραχώρησαν τα παρακάτω αντικείμενα για το Λαογραφικό μας Μουσείο:
Μια ξύλινη κουτάλα και δύο κουταλάκια που κατασκεύασε ο πατέρα τους Γεώργιος Παπαδημητρόπουλος και άλλα που χρησιμοποίησε!

81. Κουτάλα μεγάλη

82.Κουτάλι μεσαίο

83. Κουτάλι μικρό

84. Χτενάκι για ψείρες

85. Φακός

86. Βαρελίτσα μικρή

 

Θωμά Μαρία (του +Κώστα Τσατσαρέλη), έδωσε αυτοβούλως για το Λαογραφικό μας Μουσείο αντικείμενα του αργαλειού:

87. Χτένι

88. Αντί, Μυτάρια

89. Ποδαρικά

 Ροδοπούλου - Μπαντούνα Πολίτα,
έδωσε τα τελευταία κομάτια  από το Μπαλαίικο σπίτι, τα περισσότερα «έκαναν φτερά» από τους. «τυμβωρύχους»!

90. Τέσσερα χειροποίητα κεντιτά κάδρα

91. Σάισμα

92.Μεταλικό κουτάκι (KALMOL)

 

Μαραχώρη Νίκη και Αθανασία από το Σκιαδά Ν. Αχαΐας

Τα χρησιμοποιούσε η Παναγιώτα Μαραχώρη (αδελφή του Μεγακλή Πανούτσου) 

93. Καθρέφτης

94. Σταυράς

95. Πίνακες ζωγραφικής

96. Διάφορα 

 

Μαραχώρη Ντίνα από το Σκιαδά Ν. Αχαΐας

97. Μεσαιωνικό ξύλινο ρόπαλο

 

Παπαντωνοπουλος Κώστας

 98. 

 

Καζαμία Ιωάννα 

99. Πυροστιά 

100. Πλαστήρι

101..

102. Κουταλάκι ξύλινο κατασκευής του Βασιλάκη Σίνου

Παπαντωνόπουλος Κων/νος

103. Ταψί χάλκινο μεγάλο: Διάμετρος:55 εκατ. Υψος 5 εκατ., 

104. Ταψί χάλκινο μικρό:Διάμετρος:40 εκατ. Υψος 4,5 εκατ.,

105. Τέτζερης: Διάμετρος 29, Ύψος: 15 εκατ. Καπάκι 27 εκατ. Χερούλι 9 εκατ.

 

Κατσαντώνης Χρήσ. Παναγιώτης

106. Κυνηγητικό παλιό όπλο με δύο κάννες (πλαγιόκαννο) και κοκόρια που κτυπούν εξωτερικές βελόνες. Το παρέδωσε στις 5 Μαΐου 2013, ο Χρήστος Γεωργίου Κατσαντώνης εις μνήμη του γιού του Παναγιώτη. Το όπλο αυτό ήταν ιερό κειμήλιο του πατέρα του Γεωργίου Κατσαντώνη από το Πανόπουλο.

 kynhgetiko oplo

Δημήτρης Θ. Παπαντώνης

107. Κουδούνι (τσοκάνι)

108. Τσοκάνι

Νίκος Β. Παπαντώνης 

109. Φορτσέρι (ντουλάπι)

Εκτύπωση