Λαογραφική συλλογή Ηλίας Τουτούνης
«Προξενητάδες ήρθανε από τη Βαβυλώνα, να πάρουνε την Αρετή πολύ μακριά στα ξένα».
Έτσι αναφέρεται για το προξενιό, μια ωραιότατη παραλογή της δημοτικής μούσας, στο γνωστό μας τραγούδι του «ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ».
Σε’ αυτές τις περιπτώσεις οι προξενητάδες, κατά την σύσταση του προξενιού, για να επιτύχει και να πείσουν και τις δύο πλευρές, έβαζαν σε λειτουργία την «γιορτινή τους γλώσσα», όπου σε αυτές τις περιπτώσεις «έσταζε μέλι και γάλα», και άρχιζαν τα παινεσιάρικα και υπερβολικά ψεύτικα λόγια, για να πείσουν όχι μόνον τους άμεσα εμπλεκόμενους, αλλά και τις οικογένειές των. Μετά από τον προξενητή, όταν γινόταν αποδεχτή η πρόταση γνωριμίας απ’ αυτούς που παντρολογιότανε, η επόμενη διαδικασία ήταν να έλθουν σε κάποια επαφή (άνδρας και γυναίκα) για να ιδωθούν. Αυτή η διαδικασία λεγόταν “Ιδώματα” δηλαδή ήταν η πρώτη οπτική γνωριμία και οι πρώτες ανταλλαγές σκέψεων.
Τα ιδώματα ήταν η δεύτερη φάση της διαδικασίας του γάμου, μετά από το “προξενιό” και συνήθως πραγματοποιούνταν στο σπίτι της νύφης, ή αν δεν ήθελαν να δώσουν κάποιο στόχο στους περίοικους και να μην παρελαύνουν οι γαμπροί, όπου δεν θα έμενε τίποτα το κρυφό και το ασχολίαστο. Τοιουτοτρόπως φρόντιζαν να γίνονται σε δημόσιους χώρους, όπως σε εκκλησίες κατά τον εκκλησιασμό, σε γάμους σε πανηγύρια, σε χάνια, σε μύλους, σε γιορτές ή και κάπου αλλού, με κάποιο συνθηματικό, ώστε να καταλάβει ο καθένας από την πλευρά του για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Για την πρώτη συνάντηση, σ’ αυτούς τους χώρους, το κανόνιζε ο συμπεθεροκόπος και όριζαν ένα τόπο ίσα- ίσα που να ιδωθούν και να πάρουν την πρώτη εικόνα του –της υποψηφίου προς γάμο.
Περισσότερα: ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΓΑΜΟΣ "ΤΑ ΙΔΩΜΑΤΑ" Προσθήκη σχολίου
