-Κύνες τρώγοντας βρέφος

Τηλεγραφεί ο εν Πύργω ανταποκριτής ότι κατά τηλεγράφημα του αστυνομικό σταθμάρχου Λαμπείας προς τας εν Πύργω αρχάς εις το χωρίον  Νουσά του Δήμου τούτου η νεάνις Βενέτα θυγάτηρ του Αρίστ. Κουλή περιελθούσα εις αθεμίτους  σχέσεις μετά τινος συγχωρίου της ηθέλησε ν´ αποκρύψη τον καρμπόν του ανόμου έρωτος. Μετά τον τοκετό έρριψε το τεκνό της έξω του χωρίου εν τη θέσει Καλύβια, ένθα ευρόντες το βρέφος ποιμενικοί κύνες κατέφαγαν αυτό. Ο αστυνόμος Λαμπείας μετέβη επιτόπου προς ενέργεια ανακρίσεων και σύλληψιν της κακούργου μητρός.

 Δευτέρα 18 Απριλίου 1911

Η κοινωνία της υπαίθρου ήταν πολύ σκληρή σε θέματα ηθικής - τιμής.

Όταν ένα κορίτσι έκανε το λάθος να συνάψει σχέσεις, δηλαδή να αγαπήσει έναν ανεύθυνο νεαρό, κινδύνευε να γίνει απόβλητη από τον περίγυρό της και από το χωριό της.

Έτσι και η μικρή Βενέτα που έζησε η δόλια σε λάθος μέρος και σε άλλη εποχή,  ερωτεύτηκε και άκουσον – άκουσον, «περιελθούσα εις αθεμίτους σχέσεις» του «ανόμου έρωτος».

Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε σήμερα για «αθέμιτους» δεσμούς μιας κοπέλας με έναν νέον που για να τον αγαπήσει έπρεπε να εξετάσει αν είναι νόμιμο ή παράνομο το αίσθημά της.

Ποιος φταίει για το έγκλημα που προσάπτει ο αστυνόμος Λαμπείας αλλά και η εφημερίδα που χαρακτηρίζει την Βενέτα ως κακούργα μητέρα;

Η κοινωνία του χωριού δεν έχει ευθύνη; οι γείτονες; οι γονείς; ο νεαρός που δεν ανέλαβε ότι του αναλογούσε;

Σε όλα τα χωριά είχαμε ανάλογα περιστατικά με θλιβερά αποτελέσματα για τα κορίτσια που δεν άντεχαν τους εξευτελισμούς. Κάποια κατέληγαν σε πορνεία μερικά τρελαίνονταν και άλλα έδιναν τέλος στην ζωή τους.

Σήμερα ευτυχώς, αφήσαμε πίσω τον κοινωνικό - θρησκευτικό σκοταδισμό και τα κορίτσια μας μπορούν να χαίρονται εξ ίσου και αυτά την ζωή τους όπως οι ανώριμοι μπούληδες.

Κώστας Παπαντωνόπουλος Οκτώβριος 2021

ΝΑΝΤΙΑ ΜΑΝΙΑΤΗ 26 Σεπτεμβρίου 2021

«Η ενασχόλησή μου με την λαογραφία ξεκίνησε από τότε που ήμουν μαθητής του Γυμνασίου και μου άρεσε να συλλέγω δημοτικά τραγούδια, παροιμίες και ιστορίες από διηγήσεις κυρίως γεροντότερων, οι οποίες είχαν διαδοθεί από στόμα σε στόμα. Τις άκουγα που τις διηγούνταν μεταξύ τους και τις παρακολουθούσα με κατάνυξη. Τους ρωτούσα και τους κατέγραφα…», κάπως έτσι ξεκίνησε η συζήτηση με τον Ηλία Τουτούνη, έναν εξαιρετικό άνθρωπο, με ευγένεια, ήθος, αρχές και πολλή αγάπη για τις ρίζες και την Ηλεία μας.

Κάτι που επιβεβαιώνεται από την πλούσια λαογραφική του δράση και κυρίως από τον τρόπο που μας μιλά για τη διάσωση και τη διάδοση του πολιτισμού, των εθίμων και όλων εκείνων που χαρακτήριζαν τη ζωή των προγόνων μας.

Σχόλια στο fb

νικοσ λαμπαδασ Κώστα έχεις δίκαιο, χάλασαν την ωραία σκάλα και έκαναν έκτρωμα, όσο για τη φράχτη υπήρχε όπως το δείχνει η φωτογραφία, γιαυτό δεν ειθελαν τον δάσκαλο!

Γράφει ο εν Πύργω ανταποκριτής:

Καθ´ ά εγνώσθη εις την περιφέρειαν του Δήμου Λαμπείας έχει σχηματισθή τριμελής συμμορία φυγοδίκων, ήτις προβαίνει εις διάφορους εγκληματικής πράξεις.

Έξωθι του χωρίου Αντρώνι οι φυγόδικοι ούτοι Συλλαβόντες ένα χωροφύλακα, ανήκοντα εις την αστυνομίαν Λαμπείας έδειραν αυτόν και τον υπέβαλαν εις εξευτελισμούς  τραβώντες από τον μύστακα.

Εφημερίδα «Νεολόγος Πατρών»,  Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 1911

Την περίοδο αυτή, λίγο πριν τους Βαλκανικούς πολέμους, ψηφίσθηκαν νόμοι^[1] «περί Αστυνομίας του Κράτους». Για την αναδιοργάνωση του Σώματος, επιτυγχάνονταν την διαίρεση της χώρας σε ισάριθμες προς του νομούς Αστυνομικές Διευθύνσεις, καθεμία από τις οποίες διαιρέθηκε σε ισάριθμες προς τις επαρχίες Αστυνομικές Υποδιευθύνσεις. Η Χωροφυλακή συνιστούσε έτσι, το Σώμα, που αναλάμβανε αποκλειστικά την αστυνόμευση της χώρας.