Καλώς ορίσατε στην αρχαιότερη ιστοσελίδα της Ηλείας, στο Αντρώνι και στην Ορεινή Ηλεία.

Είναι οι κατάφυτες διαδρομές μέσα στις βελανιδιές και στα πλατάνια στο κέντρο της Κάπελης με τις απόκρημνες πλαγιές, τα σκιερά φαράγγια με τις πολλές σπηλιές, τους καταρράκτες, τους νερόμυλους και τις νεροτριβές, με τις δροσερές πηγές και τα καθαρά ποτάμια... Με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα νόστιμα φαγητά και το καλό κρασί, τα αρχοντικά γλέντια και τους φιλόξενους κατοίκους.

Frontpage

Ποιήματα του Γεωργίου Τσακριλή (Σαμαρά) από το Κούμανι!

Ο Κουμανιώτης Γεώργιος Τσακριλής (Σαμαράς) 1896 – 1993 συστήνεται ως Ιεροψάλτης, ερασιτέχνης ποιητής. Γνωρίζουμε ότι είχε και άλλα ταλέντα όπως να παίζει κλαρίνο και όπως έχουμε ξαναπεί εδώ, κατείχε το πρώτο κλαρίνο που ήλθε στην Ηλεία που προερχόταν από τον δεξιοτέχνη του κλαρίνου, Νικολάκη Σουλεϊμάνη.

Τα ποιήματά του περιστρέφονται κυρίως γύρω από το χωριό του αλλά παράπονο δεν έχουμε και εμείς οι Αντρωναίοι.

«Στο χωριό μου Κούμανι», αναφέρεται σε όλη σχεδόν την ιστορία του χωριού που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία του Αντρωνίου όπως αναφέρει και στους στοίχους του:

Να μάθουν και να ξέρουνε

πως Κούμανι κι’ Αντρώνι,

Τουρκαλβανοί το είπανε

Θεός να τους γλειτώνει.

«Στον παπά Ζώρα», τον Κουμανιώτη και τα κατορθώματά του.

Κερτίζα (Αγία Κυριακή) από ψηλά…!

Απογείωση από το Εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία πάνω από την Κερέσοβα. Ήταν από το πρώτα εγχειρήματα με drone και η πτήση ήταν σε αγωνιστικό επίπεδο, εκνευριστική μεν αλλά ικανοποιητικό ελπίζουμε αποτέλεσμα.

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2022 Κώστας Παπαντωνόπουλος www.antroni.gr

Ριζοβούνια Ωλονού, Πηνειός (drone)

Βρεθήκαμε στα ΝΔ ριζοβούνια του Ερύμανθου (Ωλονού) και στον Πηνειό ποταμό από τα Καλύβια (Κάρες) της Βερβινής ως τους Μυκηναϊκό τάφους πέρα που σκαπετάει.

Απογείωση του drone από το Εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία πάνω από την Κερέσοβα την Δευτέρα 29 Αυγούστου 2022 για το www.antroni.gr

Αρχικά το στείλαμε πάνω από το βουνό Γερακάρι, στον αγαπημένο μας οικισμό Ντιναίικα, όπου φαίνονται απέναντι το χωριό  Κακοτάρι, το Κακοταροβούνι – Σκιαδοβούνι και ο Αρχαίος Ναός (Παλαιοχριστιανική Νοτενών) στην κορυφή, το φράγμα του υδροηλεκτρικού και δίπλα το παλαιό πέτρινο Γεφύρι του Πηνειού, το Πανόπουλο, η Κάπελη και παρακάτω το Μυκηναϊκό νεκροταφείο στην Παλιομποκοβίνα.

Επίσης δείχνουμε το Κάστρο της Οχιάς, την Κοιλάδα Σταυράκη που εκεί σώζεται ακόμη ερείπια αρχαίου οικισμού και από πάνω βρίσκεται η Σπηλιά του Τουρκοπαναή (Μπελογιάννη) που οι πεζοπόροι δυσκολεύονται να εντοπίσουν, ο Πηνειός Ποταμός, τα Ντιναίικα, το Γεφύρι Πετρωτό, τα Καλύβια (Κάρες) της Βερβινής, το Μισοβούνι, το χωριό Τσίπιανα, δεξιότερα το Σπήλαιο Αμαρκιανού και τέλος το χωριό Κερτίζα.

Μην περιμένετε επαγγελματικό βίντεο…, εμείς όπως είπαμε είμαστε του βυθού και όχι των αιθέρων αλλά σιγά –σιγά θα βελτιωνόμαστε.

Μέλι Αντρωνίου…!

Πολύ χαίρομαι που βλέπω (εδώ στο διαδίκτυο) την φίρμα «Μέλι Αντρωνίου».

Μπράβο στα παιδιά που κάνουν γνωστό το χωριό μας και μέσα από την επαγγελματική τους δραστηριότητα.

Θα πρότεινα, να ασχοληθούν περισσότεροι νέοι με αυτή την προσοδοφόρο απασχόληση ακόμη και ως επάγγελμα εάν διαθέτουν το μεράκι γιατί η μελισσοκομία είναι πρωτίστως χόμπι.

Ο τόπος μας προσφέρεται για μελισσοκομία διότι μπορεί να δώσει εξαιρετικούς τύπους μελιού με αρκετές φαρμακευτικές ιδιότητες επειδή η πρώτη ύλη θα προέρχεται από μη μολυσμένα βότανα από τα βουνά μας όπως είναι το γαϊδουράγκαθο αλλά και από τα άλλοτε παρεξηγημένα..., όπως είναι το ρείκι, η κουμαριά και η σφάκα με κυρίαρχο το ιερό δέντρο του Δία, τη βελανιδιά που το μέλι της το κατατάσσουν σήμερα ως το ισχυρότερο αντιοξειδωτικό μέλι παγκοσμίως.

Δράττομαι της ευκαιρίας να γράψω δυο λόγια και για την ιστορία των μελισσών και μελισσοκόμων στο Αντρώνι.

Μελίσσια πρωτοεμφανίστηκαν στο χωριό μας στα τέλη της δεκαετίας του 1950 από τον παππούλη μου τον Κωστάκη Πλιέγκα.

Νικολάκης Σουλεϊμάνης

Σκάλιζα απόψε τα αρχεία μου να βρω το σόι μιας τσουπούλας που ζει στην Αυστράλια (ψάχνει βαθιά τις ρίζες της), έπεσα πάνω στον κλαριντζή Σουλεϊμάνη.
Γνωρίζατε, ότι το πρώτο κλαρίνο που είχε μπει στην Ηλεία ήλθε στο Αντρώνι. Το κλαρίνο αυτό το είχε πάρει ένας Αντρωναίος από τον Σουλεϊμάνη, μεγάλο λαϊκό οργανοπαίχτη, δάσκαλο μεγάλων μαθητών και δασκάλων κλαριτζήδων.
Το όνομά του Νικολάκης Σουλεϊμάνης (1848 – 1921) .
Οι γονείς του, Αρβανίτες μωαμεθανοί από το Λεσκοβίκι της Αλβανίας, εγκαταστάθηκαν στο Αλμυρό του Βόλου, όπου ο πατέρας του, ο Αλής εργαζόταν ως σιδηρουργός.
Ο Σουλεϊμάν βαφτίστηκε στην Λαμία το 1864. Τον βάφτισαν δύο. Ο ένας λεγόταν Αγέλαστος, του έδωσε το όνομα Νικόλαος και ο άλλος το επίθετο Γεωργίου.
Επειδή όμως όλος ο κόσμος τον γνώριζε με το Τούρκικό του όνομα, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ το Γεωργίου, αλλά έμεινε γνωστός ως Νικολάκης Σουλεϊμάνης.
Διαβάζουμε ότι «Ο Σουλεϊμάνης ήταν άνθρωπος κιμπάρης, του άρεσε η καλή ζωή, το ακριβό ντύσιμο, τα δακτυλίδια και οι βαριές καδένες. Ήταν αρχοντάνθρωπος».
Σύμφωνα με μαρτυρία του Χαράλαμπου Μαργέλη, μαθητή του και επίσης μεγάλου κλαριτζή: «Το κλαρίνο του Σουλεϊμάνη έσταζε μέλι!».
Σήμερα το μεγαλύτερο παίνεμα που μπορεί κάποιος να κάνει σε ένα κλαριτζή είναι να του φωνάζει «Γειά σου Σουλεϊμάνη!».
Το κλαρίνο του Σουλεϊμάνη βρίσκεται σήμερα στα χέρια ενός φίλου συμπατριώτη που για ευνόητους λόγους δεν θα κάνω αναφορά στο όνομά του.

Κεντρική Σελίδα

Ο Τόπος μας

Παράδοση

Πολυμέσα

Ιστορία

Αναδημοσιεύσεις

Free Joomla! templates by Engine Templates