Featured Articles

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΠΑΝ. ΤΟΥΤΟΥΝΗ & ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ «ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΗΛΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΤΟΥ 1821 (ΜΑΧΕΣ ~ ΑΨΙΜΑΧΙΕΣ ~ ΝΑΥΜΑΧΙΕΣ)»

Αψιμαχία στο Πρινογέφυρο Νεμούτας

Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης και ο Δημητράκης Πλαπούτας με τα σώματά τους, μετά τις αψιμαχίες στα Διβριώτικα Αμπέλια ακολούθησαν τους Αιγυπτίους από μακριά. Ένα σώμα εξ’ αυτών κατηφόρισε, προς το οροπέδιο του Λάλα, με σκοπό να βρουν τρόπο περάσουν απέναντι στην Γορτυνία, από άλλη είσοδο. Ο Γενναίος έστειλε τον Παπαγιωργάκη και μαζί με Νεμουτιάνους έστησαν ενέδρα στο Πρινογέφυρο.

Πρινογέφυρο Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου Stone Bridges of Peloponnese

Οι Τούρκοι θεώρησαν ότι το πιο εύκολο θα ήταν να περάσουν από το Πρινογέφυρο . Πίσω τους, όπου τους παρακολουθούσαν ο Γενναίος και ο Πλαπούτας, κατάλαβαν τις προθέσεις τους, ανάγκασαν και έτρεξαν και τους πρόλαβαν στο Πρινογέφυρο. Εκεί τους επιτέθηκαν και τραυμάτισαν αρκετούς εξ’ αυτών. Σε ερώτηση των άλλων καπεταναίων προς τον Πλαπούτα και τον Κολοκοτρώνη, γιατί δεν τους χτυπούσαν πιο πάνω, απάντησαν ότι υπήρχε φόβος να επιστρέψουν προς την Δίβρη.

Αψιμαχίες στο Δομοκό – Λιοφάτα και Νεμούτα

Οι Αιγύπτιοι, αφού ερήμωσαν τα δυο χωριά Κούμανι κι Αντρώνι που δεν προσκύνησαν, προχώρησαν βορειοανατολικά και ακροβόλισαν τις δυνάμεις τους στα Μάρμαρα και τα Διβραίικα αμπέλια, έστειλαν δε, -όπως γράφει και ο Γενναίος Κολοκοτρώνης-, ανθρώπους τους στους Διβραίους, Λειβαρτζινούς και άλλους Γορτύνιους για να προσκυνήσουν.

Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης, ο Χρύσανθος Σισίνης, ο Αναγνώστης Παπασταθόπουλος, ο Θάνος Κουμανιώτης ευθύς έσπευσε από το Λειβάρτζι και σε τρεις ώρες έπιασε τα χωριά Παραλογγούς και Βιδιάκι, ακριβώς απέναντι από τους στρατοπεδευμένους Αιγυπτίους, για να εμποδίσει το πέρασμά τους στη Γορτυνία και να περιορίσει την επέκταση του προσκυνήματος . Ειδοποίησε δε τους Διβριαίους να μη φοβηθούν και προσκυνήσουν, χωρίς όμως να εισακουσθεί. Ο Δελή Αχμέτ επιχείρησε από την τοποθεσία Δομοκό να περάσει απέναντι, αλλά εκεί είχαν στήσει ενέδρα οι άντρες του Γενναίου Κολοκοτρώνη, πλαισιωμένοι και ενισχυμένοι και από πολλούς Βιδιακιώτες. Μετά από πολύωρη και πεισματώδη μάχη οι εχθροί αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και από το ρέμα της Ρούτελης βγήκαν στα Μάρμαρα και συνέχισαν προς το Ίσιωμα (Λιοφάτα, Αρασκλήρα κ.λπ.) Τριακόσιοι Έλληνες τους παρακολουθούσαν, από την πλευρά της Τάλομης και της Λιοφάτας, και αδιάκοπα τους πλευροκοπούσαν.

Έφτασαν στη Νεμούτα και αφού την λεηλάτησαν την πυρπόλησαν, επιχείρησαν να περάσουν στη Γορτυνία και πάλι ανεπιτυχώς, αφού έχασαν πάνω από 50 στρατιώτες. Στη συνέχεια επέστρεψαν στο Λάλα και αναχώρησαν για τον Πύργο.     

Αναφέρει ο Γενναίος Κολοκοτρώνης: “…Μετά ταύτα, ημείς θέλει τραβήξωμεν δια την Δίβρην, την οποίαν εκρίναμεν αναγκαίον να ζητήσωμεν διαταγήν του αρχιστρατήγου (Τζώρτζ) να την καύσομεν επειδή το παράδειγμα αυτής θέλει επιφέρει και πολλά άλλα, καθ’ ότι είναι εν σημαντικόν μέρος και οι άνθρωποι όλοι με ιδέας και προκομμένοι, ώστε ο απλούς λαός βλέποντες ημπορούν ευκόλως να ενδώσουν εις το κακόν (το προσκύνημα)”.

Πράγματι ο Γενναίος Κολοκοτρώνης πήγε στη Δίβρη και: “…ετιμώρησε και κατέθλιψε τινάς των Διβραίων και άλλους από τα χωριά της Κάπελης, πυρπολήσας και τινων τας οικίας…” (Βλ. Ν. Σπηλιάδης).

Στη συνέχεια κατευθύνθηκε στον Πύργο, απ’ όπου είχαν φύγει οι Αραπάδες και: “…ετιμώρησε κάποιους καθώς και τινας οικίας εις παραδειγματισμόν έκαυσε και τον γερο – Κρεστενίτην, καταφυγόντα είς Ζακυνθινόν πλοίον, προσεποιήθη ότι ήθελε να φονεύσει…” Κατ’ άλλους μεσολάβησε ο Αναγνώστης Παπασταθόπουλος και έσωσε τον Κρεστενίτη.

Προσθήκη σχολίου

Έφυγε σήμερα Κυριακή 4.04.2021, ο Δημήτρης Ζαχαρόπουλος του +Πάνου που γεννήθηκε πριν 75 χρόνια στα Ζαχαραίικα Αντρωνίου.

Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στις 10.00 στο δημοτικό κοιμητήριο Ευόσμου στη Θεσσαλονίκη.

Στην σύζυγό του Λεμονιά, στα παιδιά του Μαρία, Όλγα, στα αδέλφια του Ντίνα, Χρυσούλα , Θοδωρή και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.

Ο Δημήτρης, γεννήθηκε στην "καρδιά" του εμφυλίου πολέμου μαζί με τον δίδυμο αδελφό του, τον Γιώργη. Ήταν δεν θα 'ταν πέντε μηνών όταν ένας αντάρτης κλώτσησε τον έναν και είπε στη μάνα του να τον πετάξει. Έδωσε μάχες η συγχωρεμένη θειά Μαρία για να τους αναθρέψει και να τους στήσει στα πόδια τους.

Ο Δημητράκης, (έτσι τον προσφωνούσαν), όταν τελείωσε το δημοτικό έφυγε στο Αίγιο στην Τρυπητή μαζί με τον Χρήστο Πανούτσο (του Μπαφιώλα). Εκεί έμεινε ως το 1966 όπου παντρεύτηκε και έφυγε στην Θεσσαλονίκη. Ακολούθησε το στρατιωτικό ως οδηγός και η δουλειά στο Λιμάνι από όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με την σύντροφό του Λεμονιά Παπαντώνη απόκτησαν τα κορίτσια τους Μαρία και Όλγα.

Περισσότερα... Προσθήκη σχολίου

Επιμέλεια Ηλίας Τουτούνης

«…Ενταύθα δε οι Τούρκοι κατά την θέσιν Τριγωνήν, όπου είναι οι βράχοι, εσκότωσαν τον Πέτρον Λιάρον πρόκριτον της Βυτίνης, την δε νύμφη του Ανδρίκαιναν, της οποίας ο άνδρας ακόμη ζει και ονομάζεται Ανδρίκος Λιάρος, θέλουσαν να φύγει και να σωθεί με το παιδί της, το οποίον ήτο έως είκοσι μηνών, και το είχες εις την νάκαν, την κατεδίωκαν, και επειδή είδεν, ότι θα πέσει κατά των βράχων, ότε ο πλησιέστερος Τούρκος εννοήσας, ότι θα γκρεμισθεί εφώναξε και εχειρονόμει δια να την εμποδίσει, άλλ’ αυτή δεν άκουσεν, άλλ’ εγύρισε, τον είδε, και αφού πρώτον τον εμούντζωσεν, έπειτα ώρημσε και εγκρεμίσθη κατά τον βράχον, τον λεγόμενον Κοτρώνον. Ο δε βράχος αυτός είναι ψηλός και απότομος, άλλ’ έχει και ογράδας, και εχεί μέσα εις αυτάς ήσαν δένδρα αυτοφυή και θάμνοι μεγάλοι εξέχοντες, εκ των οποίων επιάσθησαν τα ενδύματά της, και ούτως έμεινεν εκεί κρεμασμένη και απέθανε. Μετά δε ταύτα οι Γρανιτσιώται επήγαν εκεί, και έρριψαν άνωθεν πέτρες εις τους θάμνους δια να πέσει το πτώμα, αλλά τίποτα δεν κατόρθωσαν. Έπειτα δε έδεσαν τον Αντώνιον Τσιάταν, και τον κατέβασαν δια σχοινίου, όστις πλησιάσας, επήρε τα χρήματα της νεκράς, τα οποία ήσαν πολλά, κατόπιν εξεκρέμασε το πτώμα της, και αφού έπεσε κάτω το έθαψαν.

Περισσότερα... Προσθήκη σχολίου

Έφυγε την Παρασκευή 26.03.2021 η Χριστίνα Λυκοτόμαρου σύζυγος +Ιωάννη (Σωτηρόγιαννη) που γεννήθηκε στην Αχλαδινή πριν 89 χρόνια

Η κηδεία της έγινε το Σάββατο στην Μπαρμπότα (Αμυγδαλή).

Στα παιδιά της Σία, Θεώνη, Kωνσταντίνα, Σωτήρη και σε όλους τους συγγενείς της εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.

Την θειά Χριστίνα την συναντήσαμε την Τετάρτη, ‎21 ‎Αυγούστου ‎2019 στο σπίτι της στην Μπαρμπότα. Σταματήσαμε εκεί για να χαιρετήσουμε τον συμπατριώτη μας Φώτη Μ.

Η θειά Χριστίνα όμως μας απόσπασε την προσοχή με το αστείρευτο χιούμορ της αλλά και την ευστροφία της με αποτέλεσμα να περάσαμε μαζί της ένα υπέροχο πρωινό.

 Ήταν μια δυναμική γυναίκα που γνώριζε τα πάντα γύρω από την περιοχή μας όπως θα διαπιστώσετε και στο ολιγόλεπτο βίντεο που παραθέτουμε με απόλυτο βέβαια σεβασμό στην μνήμη της.

Μας μίλησε για όλα, για τα παιδικά της χρόνια στην Αχλαδινή, τον γάμο της το 1955, για τον αείμνηστο σύζυγό της, για τα παιδιά της και τα δύσκολα  χρόνια της αγροτικής και ποιμενικής ζωής της.

Καλό της ταξίδι! 

Κώστας Παπαντωνόπουλος

Περισσότερα... Προσθήκη σχολίου

Καταγραφή Ηλίας Τουτούνης

Κάποτις μολογάγανε ότι στην Προστοβίτσα ήτανε μια πανέμορφη κοπέλα, Παρασκευούλα την φωνάζανε, μια νεράιδα που τέτοια ομορφότερη δεν έβρισκες πουθενά σ’ ούλο τον κόσμο. Ήτανε πολύ φτωχιά, αλλά πεντάμορφη και είχε και ψυχή από μάλαμα. Τον καιρό εκείνο, κάτου στο κάμπο, ήταν ένας τρανός και αιμοβόρoς άρχοντας που τυραγνούσε τον κοσμάκη και είχε ένα παιδί, μοναχοπαίδι, που δεν το είχε ιδωμένο ήλιος ποτέ. Μια ζωή το είχανε κλεισμένο μέσα και ούτε οι υπηρέτριες δεν το είχανε ανταμώσει, μόνο τα σκουσμάρια του ακούγανε που αγουριότανε σαν τσακάλι.

Όταν το παιδί του, έγινε δεκαοχτώ χρονώνε, ο άρχοντας έμαθε ότι στην Προστοβίτσα ήταν μια φτωχιά και πανέμορφη κοπέλα. Έτσι μια μέρα ο άρχοντας έστειλε την φρουρά του να πάνε στην Προστοβίτσα και να φέρουνε την παντάμορφη και τους γονείς της στο αρχοντικό του. Η φρουρά του, την άλλη μέρα καβάλα στ’ άλογα σκαλώσανε ψηλά στην Προστοβίτσα. Πήγανε κατ’ ευθείαν στο σπίτι της πεντάμορφης και είπανε ότι ο άρχοντας τους διάταξε να πάνε κάτου στο αρχοντικό του. Εκείνοι μόλις ακούσανε αυτό, φοβηθήκανε και μη μπορώντας να κάνουν αλλιώτικα σενιαριστήκανε και καβαλήκανε στ’ άλογα του άρχοντα που είχε στείλει στην συνοδεία και ροβολήκανε κάτου στο αρχοντικό. Εκεί τους περίμενε πως και πως ο άρχοντας. Αυτοί μόλις κοντοζυγώσανε, πάγωσε το αίμα τους. Φοβόσαντε μην τάχα και τους σκοτώσει ή τους ρίξει στα μπουντρούμια.

Περισσότερα... Προσθήκη σχολίου

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΠΑΝ. ΤΟΥΤΟΥΝΗ & ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ «ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΗΛΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΤΟΥ 1821 (ΜΑΧΕΣ ~ ΑΨΙΜΑΧΙΕΣ ~ ΝΑΥΜΑΧΙΕΣ»

Ο Χαράλαμπος Βιλαέτης ως αρχηγός των Ηλειακών επαναστατικών στρατευμάτων, είχε αρχικά σκεφθεί και αποφασίσει να πολιορκήσει το Λάλα, όπου εκεί βρισκόταν η κύρια δύναμη των Τούρκων της Ηλεία και ταυτόχρονα η μόνη απειλή. Τότε επικεφαλής 500 Πυργαίων και Ηλείων από τα γύρω χωριά, στρατοπεύδευσε κοντά στο χωριό Στρέφι, το οποίο απείχε τρεις ώρες από το Λάλα. Προς βοήθειάν του έσπευσαν μετά την μάχη της Αγουλινίτσας και περίπου εκατό Τριφύλιοι με οπλαρχηγό τον Δημήτριο Κινά και τον Σταύρο Σαρενίτη από την Σάρενα. Από το Στρέφι ο Βιλαέτης έστειλε σαν προφυλακή 100 Πυργαίους υπό τον Γεώργιο Κόλλια και τους Δημήτριο και Παναγιώτη Καμπάση με τους Ζακυνθινούς. Με αυτό τον τρόπο οι Έλληνες άρχισαν να πορεύονται προς το Λάλα.[1] Ο Λυκούργος Κρεσταινίτης περιγράφει τα γεγονότα:[2]“…Αφού οι εν Κλειδίω με τους Αγουλινιτσάνους κατά τας 24 Απριλίου κατεδίωξαν τους Λαλαίους εστρατοπέδευσαν εις Βολάντζαν, Αγουλινιτσαίοι, Φαναρίται και Αρκάδες έως 600, ο Λυκούργος Παπασταθόπουλος, Πέτρος Μήτσος και Αλέξιος Μοζχούλας με 200 Πυργίους και Αγουλινιτσαίους, κατέλαβον την θέσιν Μπέχρου, αφ’ όπου διαβάντες τον Αλφειόν έκαυσαν το χωρίον Φλώκα, του οποίου οι κάτοικοι είχον μεταβεί εις Λάλα όντες εκ των λεγομένων Μουρτατών, ήγουν εκ των Τούρκων εκείνων, οίτινες ελάμβανον χριστιανάς γυναίκας και τα μεν αρσενικά παιδία περιέτεμον, τα δε θηλυκά εβαπτίζοντο…”

Περισσότερα... Προσθήκη σχολίου

Σελίδα 1 από 37