Κάποτε ο Γκούρας λεηλατώντας το σπίτι του Σισίνη βρήκε κάλπικες σφραγίδες και γράμματα ενοχοποιητικά και ένα σωρό δείγματα ατασθαλίας, ενώ ο Σισίνης είχε φύγει με τον γιο του για την Ζάκυνθο όπου τον υποδέχθηκαν με γιουχαΐσματα οι Ζακυνθινοί. Ο Γκούρας του έστειλε το παρακάτω γράμμα:
«Θεοσεβέστατε Σισίνη Γεώργιε.
Ευρήκα στο σπίτι σου της βούλαις της καλπαζουνίας, και δια να μην τύχει και δεν το πιστέψεις, ιδού όπου σου τις σημειώνω απάνου στο χαρτί, με τις οποίας βούλωνες εις το μέτωπο και εις την καρδίαν όλους τους δυστυχείς εγκατοίκους της επαρχίας Γαστούνης και όλους τους Έλληνας……………………………………………….
Καλόν ήτο να γυρίσεις, εδώ όπου σε ζητούν οι συνεπαρχιώτες σου και σε επιθυμούν όλοι οι συνηλικιώται σεβάσμιοι γέροντες.
Σε καρτερεί και εκείνος όπου του επήρες με βίαν την ωραία του γυναίκα και την χαίρεσαι. Αυτός ο δυστυχής είναι ο Αντωνάκης Δημακόπουλος. Δεν ευχαριστήθεις, ενάρετε γέροντα, ότι του υστέρησες την γλυκυτάτην συμβίαν, αλλά αναχωρώντας για την Ζάκυνθον του άρπαξες με βίαν και το κοριτζάκι του χρονών εννέα να το μεταχειριστείς ίσως, εις τα χριστιανικά σου γερατειά καλέ άνθρωπε! Διατί εκάθησες εις Ζάκυνθον αντίκρυ της επαρχίας σου, ως ο Αδάμ απέναντι του παραδείσου! Υγίαινε!
Την 25 Δεκέμβρη 1824 Γαστούνη
Ιωάννης Γκούρας»