Καλώς ορίσατε στην αρχαιότερη ιστοσελίδα της Ηλείας, στο Αντρώνι και στην Ορεινή Ηλεία.

Είναι οι κατάφυτες διαδρομές μέσα στις βελανιδιές και στα πλατάνια στο κέντρο της Κάπελης με τις απόκρημνες πλαγιές, τα σκιερά φαράγγια με τις πολλές σπηλιές, τους καταρράκτες, τους νερόμυλους και τις νεροτριβές, με τις δροσερές πηγές και τα καθαρά ποτάμια... Με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα νόστιμα φαγητά και το καλό κρασί, τα αρχοντικά γλέντια και τους φιλόξενους κατοίκους.

"Το μικρό σχολειό μας"-Καλό καλοκαίρι ! !

Καλοί μας αναγνώστες,
Eυχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας αυτούς που μας στήριξαν, μας διάβαζαν, μας χάρηκαν! Ήμασταν τρία παιδάκια και μία δασκάλα σε ένα μονοθέσιο σχολείο, μόνοι μας. Κάναμε ό,τι κάναμε από αγάπη, αυτοί είναι οι κόποι μας. Τόσες βόλτες, τόσες κουβέντες, τόσα πολλά που μάθαμε τα οφείλουμε στο ιστολόγιο αυτό! Ήταν το κίνητρο να μάθουμε! Να πιεστούμε να μελετήσουμε και να σας παρουσιάσουμε τις δουλειές μας!

 

 

Το Μικρό Σχολειό μας. (τραγούδι)

Αφιερώνεται στους μαθητες μου. Το τραγούδι αυτό βρίσκεται γραμμένο στην πρώτη σελίδα από το φωτογραφικο άλμπουμ που χάρισα στο καθένα. Μέσα εκεί θα βρίσκονται πάντα φωτογραφίες από όλη τη σχολική χρονιά, από όλες μας τις στιγμές. Τα παιδιά χάρηκαν ιδιαίτερα, αλλά κι εγώ η ίδια όταν με περισσή αγάπη επέλεγα τις πιο όμορφες να εκτυπώσω. Πόσο σας αγάπησα, παιδιά μου. Εύχομαι να γραφτεί και στην ψυχή σας η αγάπη της δασκάλας σας.

 

Ημέρα Τρίτη, 15 Ιουνίου, η τελευταία μέρα που είμαστε μαζί σε αυτή την αίθουσα.

 


Ημέρα Δευτέρα, 14 Ιουνίου,. Το μικρό μαύρο αλογάκι και η λευκή μανούλα του. Ο φωτογράφος είναι ο μικρός Παναγιώτης.

Μπορεί να μην κάναμε γιορτή λήξης με τραγούδια και χορούς, με σκετσάκια και γυμναστικές επιδείξεις όπως γινόταν άλλοτε στα πολύβουα σχολεία της επαρχίας, αλλά και όπως γίνεται σήμερα στα πολυθέσια σχολεία στην Ελλάδα, αλλά την Παρασκευή 11 Ιουνίου μας επισκέφτηκαν παλιοί μαθητές και χαρήκαμε παίζοντας και γελώντας! Η Νικολίτσα Ντέλη, η Βάσω Φράγκου και ο Αντώνης Βγενόπουλος, μαθητές τώρα γυμνασίου και λυκείου μας έκαναν συντροφιά και βγάλαμε τις τελευταίες μας αναμνηστικές φωτογραφίες.

 

 

 

 

141
...
γραμμένο απο Κώστας Παπαντωνόπουλος , Ιούνιος 16, 2010 
Ένα ακόμη δημοτικό σχολείο της Ορεινής Ηλείας κλείνει οριστικά της πόρτες του, λόγω έλλειψης μαθητών. Την τελευταία σχολική χρονιά, 2009-2010 στο σχολείο των Αγνάντων τοποθετήθηκε δασκάλα, η κυρία Ευτυχία Τούλιου. Η νεαρή δασκάλα από την αρχή της χρονιάς, μαζί με «τα βλαστάρια της» (όπως λέει τους τρείς μαθητές της), κατασκεύασε μια ιστοσελίδα, όπου παρουσίαζε όλες της δραστηριότητες του σχολείου της. Μέσα στους λίγους μήνες της σχολικής χρονιάς, μας ενημέρωσε για την πορεία του σχολείου, (11 άρθρα για τη σχολική ζωή, 4 άρθρα για την εκπαίδευση ,7 άρθρα για την περιβαλλοντική Εκπαίδευση), 6 άρθρα με αναφορά σε ιστορικά στοιχεία της περιοχής μας, 6 άρθρα με αναφορά στη λαογραφία και 8 άρθρα με διάφορες απόψεις. 
Ας γίνει η κυρία Τούλιου ένα φωτεινό παράδειγμα για τους συναδέλφους της. Της εύχομαι να είναι πάντα καλά και δυνατή, καλή πρόοδο στις σπουδές της και εμείς από εδώ θα παρακολουθούμε την εξέλιξή της και θα την καμαρώνουμε. 
 
report abuse
vote down
vote up
Votes: +0
0
...
γραμμένο απο Ευτυχία Τούλιου , Ιούνιος 16, 2010 
Ευχαριστώ τον κύριο Κώστα Παπαντωνόπουλο που ανέδειξε τη σελίδα ετούτη. Από την πρώτη στιγμή ήταν αυτός που μας πρόβαλλε είτε μέσα από αναδημοσιεύσεις είτε από το αφιέρωμα που είχε κάνει στο antroni στο ξεκίνημα της προσπάθειας αυτής. Που οι νύξεις τους για τοπική ιστορία και λαογραφία με έκαναν προσωπικά να αναζητήσω περαιτέρω και να μάθω. Αυτό είναι το νόημα μιας τέτοιας σελίδας. 
Καλοί αναγνώστες του antroni, και μετέπειτα δικοί μας αναγνώστες, σας ευχαριστώ για τη στήριξη αμέσως μόλις γνωρίσατε τη σελίδα μας. 
Να είστε όλοι σας πάντα καλά.
 
report abuse
vote down
vote up
Votes: +1
0
...
γραμμένο απο ÇÁÅÿŻ± ´µÀ±Ãı , Ιούνιος 19, 2010 
Ως συνάδελφος, φιλόλογος, συγχαίρω τη δασκάλα κα Ευτ. Τούλιου για την αγάπη που διακρίνω μέσα στο κείμενό της κι εύχομαι πάντα να έχει τη διάθεση και το κουράγιο να προσφέρει στους μαθητές της γνώσεις, ήθος, αγωγή, όπου κι αν βρίσκεται. Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπει κανείς νέους ανθρώπους να έχουν συναίσθηση της σπουδαιότητας του έργου τους, να προσφέρουν από καρδιάς και να μην αντιμετωπίζουν τυπικά και μόνον αυτό το σπουδαίο λειτούργημα που έχουν αναλάβει. 
Καλό καλοκαίρι και καλή συνέχεια. 
Χρυσούλα Δεπάστα-Αργυρακοπούλου
 
report abuse
vote down
vote up
Votes: +0

 

Εμφανίσεις 1135
Αναθεωρημένο 8 Φορές
Δημιουργήθηκε Τετάρτη, 16 Ιούνιος 2010 02:01
Τροποποιήθηκε Παρασκευή, 18 Ιούνιος 2010 01:47

Εκτύπωση   Email

Κεντρική Σελίδα

Ο Τόπος μας

Παράδοση

Πολυμέσα

Ιστορία

Αναδημοσιεύσεις

Free Joomla! templates by Engine Templates