Φέτος έτυχε να παραβρεθώ στην πεζοπορική διαδρομή που πραγματοποίησε ο δήμος μας.
Μαζευτήκαμε λοιπόν στην Κερτίζα, καμιά σαρανταριά άτομα, πρωί-πρωί με τη δροσούλα και πήραμε σαπάνου την ανηφόρα, μέσα από δύσβατα μονοπάτια με μπόλικα αγκάθια που μας θύμιζαν ότι βρισκόμαστε στο ύπαιθρο.
Η πρώτη μας στάση ήταν στο εκκλησάκι της αγίας Παρασκευής, πάνω στην κορυφή του βουνού. Σταθήκαμε πέντε λεπτά να πάρουμε ανάσα. Αγναντέψαμε πέρα μακριά και το τοπίο ήταν φανταστικό που δε μου είναι εύκολο να σας περιγράψω την ομορφιά του. Η επόμενη στάση μας ήταν το σπήλαιο του Αμαρκιανού. Μπήκαμε μέσα σε ένα πελώριο σκοτεινό δωμάτιο, που συνεχιζόταν δρόμος προς το εσωτερικό του. Φαινόταν σαν να το χρησιμοποιούσε κάποιος τσοπάνος που προστάτευε τα πρόβατα από την βροχή και το κρύο δηλαδή για καλύβα στην γλώσσα μας. Ήταν ένα αριστούργημα φτιαγμένο από τη φύση παρατημένο στο έλεός του…
Κατόπιν περάσαμε μέσα από πανέμορφα έλατα και μυρωδάτα κέδρα και φτάσαμε στο πρώτο σπίτι του χωριού. Η νοικοκυρά μας κέρασε λουκούμια με δροσερό νεράκι. Στην πλατεία του χωριού, στο καφενείο της κυρά Άννας στα Τσίπιανα, μας φίλεψαν στρωτό, τον παραδοσιακό μπακλαβά που φτιάχνουμε στα μέρη μας. Συνεχίσαμε με φαγητό, ζυμωτό ψωμί και κόκκινο κρασί.
Κυρά Άννα το σπιτικό γλυκό και το ζυμωτό ψωμί ήταν τέλεια, σε ευχαριστούμε.
Κύριε δήμαρχε τα συγχαρητήριά μου, ένας πολύ ωραίος τρόπος να μην αφήσουμε τα χωριά μας να ρημώσουν.
Και του χρόνου με πιο πολλά άτομα.
P. R. Αύγουστος 2009
Εμφανίσεις | 1455 |
Αναθεωρημένο | 9 Φορές |
Δημιουργήθηκε | Τετάρτη, 23 Σεπτέμβριος 2009 22:36 |
Τροποποιήθηκε | Κυριακή, 27 Σεπτέμβριος 2009 10:41 |