Καλώς ορίσατε στην αρχαιότερη ιστοσελίδα της Ηλείας, στο Αντρώνι και στην Ορεινή Ηλεία.

Είναι οι κατάφυτες διαδρομές μέσα στις βελανιδιές και στα πλατάνια στο κέντρο της Κάπελης με τις απόκρημνες πλαγιές, τα σκιερά φαράγγια με τις πολλές σπηλιές, τους καταρράκτες, τους νερόμυλους και τις νεροτριβές, με τις δροσερές πηγές και τα καθαρά ποτάμια... Με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα νόστιμα φαγητά και το καλό κρασί, τα αρχοντικά γλέντια και τους φιλόξενους κατοίκους.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΟΥΑΣ (1874 - 1952)

 Άρθρο του Ηλία Τουτούνη

Ο Γεώργιος Θούας του Αριστείδη γεννήθηκε στο Λιβάρτζι του Δήμου Αροανείας της επαρχίας Καλαβρύτων, το έτος 1874 και απεβίωσε το έτος 1952, στο Λιβάρτζι. Παντρεύτηκε την Μαρία Τσαβλίρη και απέκτησε έξι παιδιά τέσσερα αγόρια και δυο κορίτσια, την Θεοδώρα (Δώρα) και Δημητρούλα. Τα μεν αγόρια του, ο Θεόδωρος ο Δημήτρης φοιτητής Πολυτεχνείου και ο Χαράλαμπος (φοιτητής Νομικής) απεβίωσαν τον Οκτώβριο του 1941 μέσα σε διάστημα 22 ημερών. Ο πρωτότοκος Αριστείδης (ιατρός χειρούργος) απεβίωσε στις 24 Δεκεμβρίου 1947, μετά από ατύχημα (πτώση) και ενώ υπηρετούσε ως έφεδρος υπίατρος στην Κόρινθο. Η δε σύζυγός του, απεβίωσε από καρδιακό νόσημα το έτος 1945. Ο Γεώργιος Θούας, πήρε πτυχία ιατρικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στην Γαλλία. Μιλούσε άψογα την Γαλλική γλώσσα.

  Στην ουσία επιτελούσε Γενική- Οικογενειακή ιατρική, με ιδιαίτερη έμφαση στην παθολογία και γυναικολογία. Η φήμη του, όπως ήταν αναμενόμενο, είχε ξεπεράσει τα στενά όρια του Δήμου, με αποτέλεσμα ασθενείς όχι μόνον από την Αχαΐα αλλά και από Ηλεία- Αρκαδία- Μεσσηνία και από όλα σχεδόν τα μέρη της Πελοποννήσου, αδιάκοπα να συρρέουν στο Λιβάρτζι, όπου κατοικούσε και ασκούσε την ιατρική για να λαμβάνουν τις αγαθές υπηρεσίες του, τόσο στον παθολογικό όσο και στον χειρουργικό και γυναικολογικό τομέα. 

Ειδικά τα Σαββατοκύριακα, το Λιβάρτζι είχε την όψη του πανηγυριού, διότι όλος ο χώρος γέμιζε από κάθε λογής μεταφορικό μέσο (ιδίως ζώα που μετέφεραν τους νοσούντες και συνοδούς των, που επισκέπτονταν τον γιατρό, έχοντας απεριόριστη εμπιστοσύνη στις γνώσεις του και ιδιαίτερη εκτίμηση στον χαρακτήρα του. Διετέλεσε Δήμαρχος του Δήμου Ψωφίδος (προ του 1914) και αργότερα Πρόεδρος της κοινότητας Λειβαρτζίου, επί πολλά χρόνια. Όπου παρουσίασε αξιόλογο κοινοτικό και πολιτιστικό έργο. Μετά το 1930, επί πρωθυπουργίας Παναγή Τσαλδάρη, διετέλεσε Βουλευτής και Γερουσιαστής του Λαϊκού Κόμματος. Το 1932, του προτάθηκε ν’ αναλάβει την διοίκηση του Σανατορίου «Σωτηρία» την οποία δεν αποδέχτηκε, για να μην εγκαταλείψει το Λιβάρτζι και τους ασθενείς του. Πέραν του ιατρικού, επιτέλεσε και σπουδαιότατο κοινωνικό έργο, κατασκευάζοντας δρόμους πλατείες. Στο Λιβάρτζι σώζεται ακόμη η οικία του, ένα παλαιό αρχοντικό.

Η φωτογραφία είναι το "οπισθόφυλλο του βιβλίου του Νίκου Χρ. Παπαπακωνσταντόπουλου, "Λιβάρτζι, σ' ευχαριστώ!". Είναι το μεγαλύτερο οικοδόμημα που κατασκευάστηκε στο Λιβάρτζι τον 20ο αιώνα από το γιατρό Γ. Θούα και δεν είναι άλλο από το νοσοκομείο (ιατρεία, χειρουργείο) και η κατοικία του.

  Η μνήμη του γιατρού και ανθρώπου Γεωργίου Θούα, παραμένει ακόμη ζωντανή, σ’ ολόκληρη την περιφέρεια, χάρις στην επιστημονικότητά του, την ανθρωπιά και το κύρος του.

Στα Σουδενά επήγαινα, καβάλα στ’ άλογό μου

κι ορθοστρατίζει τ’ άλογο, βαρεί τα πέταλά του.

Βλέπω μια κόρη άρρωστη, βαριά είναι λαβωμένη,

την βάζω επάνω στ’ άλογο, στο Θούγα τηνε φέρνω.

Γιατρέ σου δίνω το άλογο, να σώσεις την κοπέλα

κι αν ζήσει θα την παντρευτώ, και σε καλώ κουμπάρο

 Δείτε βίντεο ΕΔΩ

Όπως μας ανέφερε ο Βασίλης Πανούτσος, ο Θούας, έσωσε την κοπέλα και κατά τον γάμο τους, έγινε κουμπάρος.

(Το τραγούδι κατέγραψε, ο Κώστας Παπαντωνόπουλος (www.antroni.gr) στις 21-7-2012, στην Χόζοβα Ψωφίδας, στην οικία του Γεωργίου Δαλιάνη, από τον Βασίλη Πανούτσο κάτοικο Αντρωνίου Ολυμπίας).

Πηγές:

(-«Γιατροί του παρελθόντος με πλούσια κοινωνική και πολιτιστική δράση», Ν.Χ. Ραζής, Λ.Ε. Βλαδίμηρος, Α.Χ. Ριζόπουλος, σελίδα 47, εκδόσεις Α. Αρβανίτης, Πάτρα 2006-2007.


Εκτύπωση   Email

Κεντρική Σελίδα

Ο Τόπος μας

Παράδοση

Πολυμέσα

Ιστορία

Αναδημοσιεύσεις

Free Joomla! templates by Engine Templates