Παπαντώνης Γιώργης (Παπαλιώνης)
O Γιώργης Παπαντώνης (Παπαλιώνης) γεννήθηκε, γύρω στο 1900. Το κύριο επάγγελμά του ήταν ξυλουργός, έφτιαχνε πόρτες, παράθυρα, σκεπές και α άλλες ξυλουργικές κατασκευές. Τον θυμάμαι να δουλεύει όταν έφτιαχνε τα κουφώματα στο σπίτι μου (κάποια τα έχω κρατήσει) αλλά και στο εργαστήριο που είχε στήσει στο χωριό.
Παντρεύτηκε την Αθανασία Σκέντζη από τη Γιάρμενα και απέκτησαν πέντε παιδιά. Την Αγγελική (1934), τον Πάνο (1935-74χρ), την Μαρία (1936) που μετανάστευσε στο Long Bits της Καλιφόρνιας Η.Π.Α., την Αντιγόνη (1940), και τον Λεωνίδα που πέθανε μικρός.
Ο Παπαλιώνης έχασε νωρίς τη γυναίκα του και το 1960 έφυγε στην Αθήνα για να βρεθεί κοντά στα παιδιά του.
Η κόρη του Αγγελική παντρεύτηκε τον Κώστα Γιαννόπουλο ιδιοκτήτη ταξί από το Κολλύρι Ηλείας τον Μάιο του 1959 και έκαναν τρία παιδιά. Την Αθανασία, τον Αλέξη και ένα αγόρι ακόμη (που έφυγε πρόωρα).
Η Αντιγόνη παντρεύτηκε τον Σπύρο Σαρατσόπουλο που ζει και διαμένει στην Αθήνα.
Το Α/Π Χειμάρρα έσυρε στον υγρό τάφο και έναν Αντρωναίο
Γράφει ο Κώστας Παπαντωνόπουλος
Η βύθιση του ατμόπλοιου «Χειμάρρα», στις 19 Ιανουαρίου 1947 στον Νότιο Ευβοϊκό, είναι το πιο πολύνεκρο ναυτικό δυστύχημα στη χώρα μας. Έμεινε στην ιστορία ως «Ο Τιτανικός της Ελληνικής Ακτοπλοΐας» .
Το επιβατηγό ατμόπλοιο «Χειμάρρα», απέπλευσε στις 8:30 το πρωί της 18ης Ιανουαρίου 1947, από τη Θεσσαλονίκη για τον Πειραιά, με 544 επιβάτες και 86 άνδρες πλήρωμα.
Στα μέσα του χειμώνα πριν 74 χρόνια της 19ης Ιανουαρίου του 47, το «Χειμάρρα» πήρε μαζί του στον παγωμένο βυθό και τον συμπατριώτη μας Γεώργιο Συλάιδο (1914-1947), πρωτότοκο γιό του Ιωάννη Συλάιδου (1880) (Κορμπακόγιαννη).
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ
ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΔΡΑΚΟΒΟΥΝΙ
Αφήγηση Σταμάτης Μακρής Κυριακή 28 Ιουλίου 2003, στην Αμυγδαλιά (πρώην Γλανιτσά) Γορτυνίας. Τα πρώτα στοιχεία ελήφθησαν από το βιβλίο του «Βίωμα και μεράκι», που εκδόθηκε το 1998 στην Τρίπολη και αναφέρεται στο επεισόδιο στην σελίδα 251.
Ήτανε στις 14 καν στις 15 του Μάρτη του 1949. Είχε γίνει η μάχη στο Δρακοβούνι της Γορτυνίας στις 13 Μάρτη και ότι είχε απομείνει από τον αντάρτικο στρατό, διαλύθηκε σε μικρές ομάδες. Ένα απογιοματάκι, με το πέσιμο του ήλιου, ακούω φωνές πέρα από το Παπαδέϊκο Αλώνι.
-Από κάτου! Στην μάντρα ρε, πιλαλάτε! Πιο πίσω ρε! Πιο πίσω! Ρίχτου του κερατά, ρίχτου. Να κείθενες στην στρούγκα ρε στην στρούγκα τρούπωσε!
Πιλαλά εγώ στου Καλογέρου τ’ Αλώνι και βλέπω στης Χαϊδίνας την μυγδαλιά στου Μαντζαφλή, στο Παπαδέϊκο Αλώνι να έχουν μαζωχτεί γυναίκες, παιδάκια και κάμποσοι άντρες. Τους περισσότερους άντρες τους είχε μαζώξει ο στρατός της Ενάτης Μεραρχίας και ήσαντε σε στρατόπεδο μέσα στην Τρίπολη. Απέναντι στην Παλιζού που και που ακουγόσαντε πυροβολισμοί και έβλεπες από εδώ πέρα να πιλαλάνε του σκοτωμού κάτι άντρες. Σε κάποια στιγμή ακούστηκε ένα κουφό μπάμ και σε λίγο ακούσαμε και φωνές.
Ο ΛΑΙΜΟΣ ΣΤΗΝ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ
Καταγραφή επιμέλεια Ηλίας Τουτούνης
Λαιμός λέγεται το μέρος του σώματος ανθρώπων και ζώων, μεταξύ του κεφαλιού και του κορμιού. Ο λαιμός ή τράχηλος διαιρείται, σε δύο μεγάλες τριγωνικές περιοχές, στην πρόσθια τραχηλική χώρα και στις κάτω πλάγιες τραχηλικές χώρες. Όργανα του τραχήλου αποτελούν ο φάρυγγας, ο λάρυγγας, η τραχεία, η τραχηλική μοίρα του οισοφάγου, ο θυρεοειδής αδένας, καθώς και οι παραθυρεοειδείς αδένες και τα κάτω λαρυγγικά νεύρα. Το πίσω μέρος του λαιμού λέγεται αυχένας ή σβέρκος.
Γύρω από τον λαιμό των ζώων ο άνθρωπος έφτιαξε διάφορες κατασκευές περιλαίμια, που συναρμολογούνται διάφορα εργαλεία για εργασίες όπως ζέσιμο αρότρων και αμαξών. Επίσης κατασκεύασε και διακοσμητικά περιδέραια για τον ίδιο αλλά και κουδούνια και διακοσμητικές χανάκες με χαϊμαλιά για τα ζώα του.
Βιβλία από τον Νίκο Λαμπαδά για την Βιβλιοθήκη Αντρωνίου
Στην κυριακάτικη βόλτα μας το πρωί βρεθήκαμε στα Ιλίσια, στην συνοικία που μετοίκησαν οι πρώτοι Αντρωναίοι όταν πρώτο ήλθαν στην Αθήνα. Ύστερα έρχονται τα Νέα Λιόσια το σημερινό Ίλιον και έπονται και άλλες συνοικίες.
Στο Καφενείο, εκεί στα Ιλίσια, βρήκαμε τους αγαπητούς φίλους και συμπατριώτες μας τον κυρ Νίκο Λαμπαδά και τον Νικολό Συλάιδο. Καλαμπουρίσαμε, κουβεντιάσαμε κιόλας για θέματα κυρίως γύρω από το χωριό και τους ανθρώπους του.